Eimreiðin - 01.04.1927, Blaðsíða 110

206
RITSJÁ
eimreiðin
á bls. 58. Mun það einsdæmi að tréskerinn geti látið æðarnar í furunni,
sem oftast eru til óprýðis, gefa andlitinu líf og skikkjunni silkigljáa.
Aftast í bókinni er skrá yfir rit, sem snerta Færeyjar. Mér finst þa®
galli, að þar er ekki minst á neinar þýzkar eða enskar bækur um Fær-
eyjar. Raunar eiga þær ef til vill ekki heima í bók, sem aðallega er um
stjórnmála-sambandið, en flestum mun fara eins og mér, að vilja fá að
vita meira um Færeyjar eftir að hafa Iesið þessa bók. H. P. B-
ICELAND. A Handbook. Edited by Thorsteinn Thorsteinsson. Rvík 1926.
Bók þessi, sem Landsbankinn hefur gefið út á 40 ára afmæli sínu, er
einhver hin ánægjulegasta, sem komið hefur út á fslandi árum saman.
Venjulega eru afmælisrit stofnana svo leiðinleg, að enginn opnar þau.
Þar eru myndir af forstjórunum (með ráðdeildarsvip) og skrifstofunum,
þegar búið er að taka svo til þar, að enginn kannast við sig. En atvinnu-
laust skáld skrifar teksfann og hin lofsamlegu ummæli, sem forstjórarnir
ieggja honum í munn.
í þessari bók eru ekki einu sinni nöfn bankastjóranna birt. Þeir draga
sig algerlega í hlé, en nota afmæliö til að breiða út þekkingu á landi
og þjóð meðal viðskiftavina bankans. Þetta er svo skemlileaur hugsunar-
háttur og óvanalegur, að maður getur ekki orða bundist.
Efnið er meiri fróðleikur og réttari en hægt er að fá í nokkurri
annari bók og einmitt sá fróðleikur, sem útlendingar þurfa að fá, sem
viðskifti hafa við landið. En I ritinu er ekki eingöngu fróðleikur um landið
og þjóðina, lög, fjármál, atvinnuvegi, banka, samgöngur og mentun, heldur
einnig um bókmentir og listir. Fyrir útlendinga er það einkennilegt dæmi
upp á bókaást Islendinga að taka nákvæma skýringu á rími til forna upp
í handbók eins og þessa, og virðist mér það varla eiga heima þar. En
slíkt er smekksatriði.
Megnið af efninu er eftir ritstjórann, Þorstein hagstofustjóra Þorsteins-
son. Qefur hann skýrari mynd af ýmsum hliðum þjóðfélagsins en við
eigum að venjast, því hann notar töiur, sem hvergi eru fáanlegar annars-
staðar. Þyrfti almenningur að hafa aðgang að þeim, og færi vel á, að
þær væru birtar árlega t. d. í Þjóðvinafélagsalmanakinu. Georg Ólafsson
á þrjár greinar í bókinni, og er ein þeirra um bankamál. Er þar jafn-
mikið sagt um báða bankana, svo ókunnugir sjá, að öll frásögn er hlut-
laus og rétt. Þora þeir því að treysta fróðleik þeim, sem fram er borinn.
Sérfræðingar, svo sem Sveinn Björnsson, Ólafur Lárusson, Guðm. Finn-