Eimreiðin - 01.04.1927, Qupperneq 66

162 W. A. CRAIGIE eimreibiN
hefur hann á það lagt að efla okkar hróður en nokkurrar
annarar þjóðar, enda er svo sagt, að hann skipi okkur ávalt í
æðsta sæti, og kennir þar óneitanlega nokkurra öfga. Við
erum vitanlega lítils um komnir til þess að heiðra frægan
mann, enda verðum við að játa það, að í þessu tilfelli höfum
við lítið gert til þess að láta í ljós það þakklæti, sem ætla
má að við finnum til. Þó hefur Dókmentafélagið að sjálfsögðu
gert hann að heiðursfélaga, og landstjórnin sæmdi hann ridd-
arakrossi Fálkaorðunnar
1924. En heimboð höf-
um við aldrei gert hon-
um, og eigi er hann
heldur enn þá heiðurs-
doktor okkar háskóla.
Þó stafar það sennileg-
ast af lítillæti þeirra, sem
þar eru ráðandi, því
aldrei er það viðfeldið
að trana sér fram og
engum er snobbishness
ógeðfeldara en Bretum;
en það augljóst, að ef
okkar litli háskóli, minsti
háskóli veraldarinnar,
veitti heimsfrægum manni
nafnbót, þá mundi hann
fyrir það annaðhvort þykja snobbish eða hljóta sjálfur meiri
heiður en hann hafði veitt. En hvað sem um þetta er, þá er
ekki ósennilegt að þeir verði nokkuð margir, sem senda pró-
fessor Craigie hugheilar kveðjur hér úr norðrinu laugardaginn
13. ágúst í sumar, þegar hann fyllir sjötta áratuginn. Og víst
er um það, að þá mun ýmsum þykja ærið skarð í gestahóp-
inn, ef hann verður ekki meðal þeirra, er Alþingishátíðina
sitja árið 1930.
W. A. Craigie (á sextugasfa ári).
Hér hefur nú um stund verið sagt frá prófessor W. A-
Craigie sem námsmanni, fræðimanni, vísindamanni og rithöf-