Eimreiðin - 01.07.1929, Side 62
246
HVAÐ SKILUR?
EIMREIÐIN
semi hér á landi, er það yfirsjón, sem auðvitað má ekhi
undir neinum kringumstæðum koma fyrir aftur. Svo mikið
ættum vér að hafa lært af sögu vorrar eigin þjóðar til þess
að sjá, hvert stefnt væri með slíku athæfi.
Upplýsingar þær, sem almenningur á Islandi hefur átt að-
gang að um þessar fjárgreiðslur Dana til íslenzkrar stjórn-
málastarfsemi, hvort sem þær fjárgreiðslur eru miklar eða
litlar, eru ekki þannig fram fluttar, að unt sé að álykta af
þeim nokkuð um breytta afstöðu íslenzkra stjórnmálaflokka
til sjálfstæðis þjóðarinnar. Hugsunin um að slík breyting gæti
átt sér stað fyrir hreinar og beinar mútur er svo óviðfeldin
í garð þeirra, sem hlut eiga að máli, að það þarf meira en
meðal-kergju til þess að halda henni á lofti, meðan ekki eru
færðar fullar sönnur á, að hún sé rétt. En að sjálfsögðu
verður hver einlægur ættjarðarvinur, — hvaða stjórnmálaflokki
sem hann fylgir — að gefa nákvæmar gætur að framkomu
þeirra, sem með völdin fara, gagnvart sambandsþjóð vorri ■—
og haga sér þar eftir.
Jafnrétti þegnanna samkv. 6. gr. sambandslaganna er eink-
um það atriðið, sem sumir ætla, að skiftar skoðanir verði um
hér á landi, er semja skal að nýju um sambandið milli Is-
lands og Danmerkur. En er nokkur ástæða til að ætla slíkt?
Það er vitanlegt að 1918 var ekki unt fyrir íslenzku nefndar-
mennina að losna við jafnréttið. Annaðhvort hlutu samningar
að stranda eða 6. gr. að standa eins og hún nú er. En þjóð,
sem er á jafnhröðu framfaraskeiði eins og Danir, getur tekið
miklum stákkaskiftum í pólitískum þroska á 25 árum. Það er
engin ástæða til að ætla, að þeir kæri sig um að halda i
jafnréttisákvæðið gegn vilja Islendinga. Því síður er ástæða
til að ætla, að íslenzkir Jafnaðarmenn vilji halda í jafnréttis-
ákvæðið vegna hinnar sósíalistisku trúarsetningar um jafnréttið-
Ritstjóra aðalblaðs flokksins hér á landi hefur nýlega verið
borið það á brýn, að hann og flokksbræður hans vilji »ekki
einungis, að Danir hefðu hér um aldur og æfi þegnrétíindi
til jafns við íslenzka ríkisborgara, heldur og allir aðrir út-
lendingar líka< — þegar Jafnaðarmenn væru búnir að taka
stjórn ríkjanna í sínar hendur. Hann hefur svarað þessu
þannig í blaði sínu, að hann og Jafnaðarmenn yfirleitt seu