Eimreiðin - 01.07.1929, Qupperneq 176

360
FLÓTTINN ÚR KVENNABÚRINU
eimreiðin
þvoði upp matarílátin frá tehúsi einu rétt hjá tjörninni. En ég
átti eftir að sjá fleira. Vatnsberinn, sem vanur var að faera
okkur vatn, fylti leðurflösku sína' af þessu »vatni«. Með
ánægjusvip setti hann hana upp á öxl sér og flýtti sér burt.
Leiðin út að aðalvatnsgeyminum hafði honum víst fundist of
löng, en mér skaut skelk í bringu. Hafði hann lengi sóft
vatnið, sem við þurftum til heimilis, í þenna forarpoll?
Daginn eftir þessa viðburðaríku ferð hélt ég kyrru fyrir
heima. Asim varð stirðari í skapi með hverjum deginum sem
leið. Hann hafði vonað að fá eitthvert starf við sitt hæfi
undir eins og hann kæmi heim frá Evrópu, eins og honum
hafði verið lofað. En hann hafði ekkert fengið ennþá. Vinir
hans sögðu honum, að það væri mín vegna, að honum var
ekki veitt sú staða, er honum hafði verið lofuð. Sfjórnardeild-
in, sem stöðuna ætti að veita, setti það fyrir sig, að ég værl
útlendingur og ekki einusinni Múhameðstrúar. Fjárhagsörðug-
leikar bættust ofan á aðrar áhyggjur. Fjölskyldan var lítt efn-
um búin. A hverju átfum við að lifa, fengi Asim ekki stÖðu
þá, sem hann hafði verið gintur með til Kabul? Asim varð
órórri með hverjum deginum sem leið, og mér þyngra í skap1-
Hann tók á ný að ganga á mig með að taka Múhameðstru,
hélt því fram, að prestarnir spiltu fyrir sér með að fá stöð-
una, þeim væri það þyrnir í augum, að ég var kristin. Eg
lofaði að hugsa um málið, og í örvæntingu braut ég heilaun
um, hvað ég ætti til bragðs að taka. Undir eins daginn efhr
braut Asim upp á sama umtalsefninu að nýju.
Eg hef farið á fund kirkjumálaráðherrans, sagði Asim, °S
hann hatar Evrópu og alt, sem þaðan kemur. Hann lét m)S
greinilega skilja það allan tímann sem ég stóð við. Ég sagð>
honum, að ég hefði ekki lengur neitt að lifa af, og nú yr^1
stjórnin að fara að hugsa um að halda loforð sín. —
Meðan konan yðar er heiðingi, fáið þér aldrei neina sföðu,
ef ég má ráða, svaraði ráðherrann. Hann sagðist heldur ekk1
vilja senda neinn bræðra minna til Evrópu, og bætti því viö»
að það mætti alveg búast við, að hann kæmi þá til baka með
einar fjórar hvítar eiginkonur!
Hvað átti ég að gera? Ég fann, hvernig Asim var smam
saman tekinn að hata mig. Og svo leit út eins og ég værl