Eimreiðin - 01.07.1929, Side 125
eimreiðin
Á FJÖLLUM
309
^ingum Langjökul má heita að hafi fjölbreyttasta fegurð að
bjóða ferðamönnum, af öllum leiðum, sem völ er á um vestur-
0ræfin. Leið þessa má lagfæra með litlum tilkostnaði. Hægt
er líka að fara yfir norðaustur-horn jökulsins, en það er sízt
iljótfarnara, og jafnvel ófært, ef sólbráð er. Á Stórasandi
^ættum við tveim sauðum, háfættum og kjálkalöngum. Það
er einkenni fjallasauða.
öt við jökulröndina liggur Hallmundarhraun, og framundan
Slitra silungsvötn. Þar í hrauninu er hellir Hallmundar úti-
e9umanns, sem varði bak Grettis Ásmundarsonar forðum,
er Þórir úr Garði sótti hann á Arnarvatnsheiði með átta tugi
^nna, eins og segir í Hallmundar-kviðu:
Ek lét hendr
ok höfuð fjúka
brögnum af,
es at baki gengu;
svá at kappar
Kelduhverfis
átján þar
eftir lágu.
var vel ment á Arnarvatnsheiði, þegar Grettir, Hall-
^uudur og Grímur frá Kroppi bjuggu þar.
Öallmundur átti dóttur »— gilda vexti ok skörulega*. Þetta
Var þegar helvítis-ÁræJs/a« og guðs-o7//nn hafði ekki enn þá
^arið kjarkinn úr þjóðinni. Hallmundur sat helsærður með
°x‘ sokna alt að hamri í hálsinum. Þá kvað hann kvæði um
*}, a^n*r sínar, »því at hann hafði farit um alt landið«, en
°^'r hans risti það á kefli jafnótt, segir í sögu Grettis. Hug-
nr'nn dvelur við þessa Iiðnu atburði og vegur ástæðurnar til
Vesældar hinna rétttrúuðu, sem ekki kunna að deyja.
^ð kvöldi komum við að Arnarvatni hinu mikla. I tjaldstað
eru tvö reisuleg tjöld og lítill íslenzkur fáni á brekkubrún.
^a^ur sér, að hér eru góðir íslendingar. Það er gaman
a hitta ferðalanga á fjöllum. Þá er ekki spurt að þjóðerni
_^a stöðu; andi fjallanna og erfiðleikar gera alla jafna og
a að vinum, sem skifta síðasta bitanum, ef í hart fer, og
e99Ía sitt líf við líf félaga sinna, ef þörf krefur.
____ br skamma stund er tjaldið reist og kvöldverður reiddur
nVr silungur úr vatninu. Krapaél hylja Grettishöfðann og
0 U a_ bunglamalega yfir vatninu. Lómurinn gólar úti við eyjar,
^ ^óan kallar á yrðlinga sína með blíðu gaggi, því nú er