Eimreiðin - 01.07.1929, Blaðsíða 74
-258
RASPUTIN
EIMREIÐIN
allir gerbreyttir. Enginn þeirra gat sagt, hvað hefði eiginlega
komið fyrir þá. Hitt voru þeir allir sannfærðir um, að ein-
hver merkileg breyting hefði orðið á Grigori Rasputin og að
hann væri gæddur einhverjum undursamlegum mætti. Einkum
heillaðist þó kvenfólkið fljótt að Rasputin, og virðast kenn-
ingar hans hafa átt einkar greiðan aðgang að þeim. Fanst ekki
vottur af efa í huga þeirra um það, að Rasputin væri helgur
maður. Fór nú álit hans sívaxandi, og eignaðist hann fljótt
fjölda áhangenda, sem báru ótakmarkaða lotningu fyrir honum.
Fáum árum eftir heimkomu sína hélt Rasputin til Péturs-
borgar. Vmsir æðstu þjónar kirkjunnar og hálærðir guðfræði-
kennarar höfðu þegar heyrt sagt ýmislegt um Rasputin. Lék
þeim hugur á að tala við þennan einkennilega mann, sem
svo margar nýstárlegar sögur fóru af. Allir urðu þeir fyrir
hinum sömu kynlegu áhrifum af Rasputin sem almúgafólkið
í Pokrowskoje. Þeir stóðu uppi orðalausir gegn svörum hans,
er þeir ræddu við hann um trúmál, og virtist það eitt rétt
er hann mælti.
Einn þessara manna var presturinn Iliodov, sem varð síðar
einn rammasti fjandmaður Rasputins. Iliodor var álitinn ein-
hver mesti ræðumaður Rússlands um sína daga og var al-
þektur fyrir trúarofstæki sitt. Bar hann ægishjálm yfir mikl-
um fjölda manna, sem tignuðu hann meir af ótta en lotning-
Lítt þótti hann vandur að hlut sínum, og mun hann aldrei
hafa svifist neinna meðala, til þess að koma fram málum sín-
um. En jafnvel þessi kuldalegi maður, sem leit niður á alla
aðra, fór ekki varhluta af því seiðmagni, sem Rasputin var
búinn. Þó hafði hann altaf, frá því fyrst að fundum þeirra
bar saman, haft megnustu óbeit á honum. En hvenær sem
hann mintist á Rasputin var eins og að vopnin snerust 1
höndunum á honum og einhver álög legðust á hann, svo að
hann tók að lofa þennan fjandmann sinn á hvert reipi og
fullvissa menn um, að hann væri heilagur maður. En jafn*
skjótt og hann hætti að tala um Rasputin, var eins og á-
lagahamurinn félli af honum, og náði þá hatrið gegn honum
aftur valdi yfir honum. —
Svo mikið orð var nú komið á Rasputin, að haft var orð
á því, að fara yrði með þennan merkilega mann til keisara-