Eimreiðin - 01.07.1929, Síða 181
eimreiðin
FLÓTTINN ÚR KVENNABÚRINU
365
en áður. Ég hafði nokkrum sinnum fengið að fara á þýzku
sendisveitarstöðina, í Evrópubúningi, og einu sinni fékk ég
Asim meira að segja til þess að fara með mig í fjölment
samsæti í þýzka klúbbnum, þó að hann hefði áður látið í ljós
mig óbeit sína á þýzku sendisveitinni. Ég vonaði því, að
mér tækist að ná takmarki okkar til fulls, þá mundi ég
með því tryggja mér betri kjör, fengi ég þá framvegis að
uWgangast fólk, án þess að á það leyfi væri litið eins og
e'nhverja náð, sem hægt væri að svifta mig aftur, hvenær
sem væri.
* *
*
Móðir konungsins hét Ollja Hassrat. Hafði ég oft heyrt
Uni hana sagt, að hún stjórnaði í raun og veru Afganistan,
tó að það væri bak við tjöldin. Ef til vill gat mér tekist að
v*nna hylli hennar! Ég fór á fund hennar einn daginn, og
*°k hirðdama ein á móti mér í biðstofu kvennabúrsins. Ég
^ókk henni nafnspjald mitt. Hún fór með það, og efíir stund-
arbið kom hún aftur og sagði mér að koma með sér. Skraut-
*e9t dyratjald var dregið til hliðar, og áður en ég vissi af
stóð ég frammi fyrir móður konungsins.
Hún var stórvaxin kona með hrafnsvart hár. Nefið var til-
Jakanlega stórt og drættirnir í kringum munninn einbeittnis-
e9ir. A efrivörinni var talsverður skegghýungur. Augun voru
eyórt og hvöss. Hið skýra augnaráð hennar hafði óþægileg
óhrif á mig. Það mátti lesa út úr því óvenjulega mikla vits-
^uni, en einnig grimd.
Hún lagði að minsta kosti hundrað spurningar fyrir mig,
en ég átti fult í fangi með að svara þeim öllum. Kunnátta
111111 í persneskri tungu nægði mér nú orðið í daglegri um-
9enani við Afgana, en þegar ég skyldi fullnægja annari eins
r°oleikslöngun og þarna kom fram, brast mig orð til andsvara.
Hún spurði mig, hvernig Asim manni mínum liði.
Eg svaraði því, að hann tæki mjög nærri sér að hafa ekki
en9ið neina stöðu. Við værum í miklum kröggum, því efnin
e óu aldrei verið mikil. Biðin væri að verða okkur óþolandi.
Undrun lýsti sér á svip hennar, og hún greip fram í
tyrir mér.