Eimreiðin - 01.07.1937, Qupperneq 37

EIMREIÐIN
ÆTTGENGI OG LÍFSSKILYRÐI
269
a ýmsum göllum. Sonur þeirra giftist aftur frænku sinni í
moðurætt, og í næstu kynslóðum voru einnig ættargiftingar
^iðar. Afleiðingin varð úrkynjun ættarinnar. I ættinni hafa síð-
an verið síðustu 100 árin margir ræflar, flakkarar, drykkju-
’nenn, fábjánar, geðveikissjúklingar o. s. frv. Annari grein ætt-
arinnar vegnar aftur á móti vél. Þar höfðu hinir óheppilegu
eiginleikar ekki komið inn í ættina. Það var reynt að koma
flækingunum úr hinni verri grein ættarinnar fyrir á barnaheim-
'lum, en árangurinn varð lítill, eðlisfarið mátti sin meira en
uPpeldið. Jukc-ættin er líka alkunn. Ættmóðirin var flæking-
Ur, sem var uppi fyrir ca. 200 árum. Menn hafa getað rakið
fífsíeril 709 manneskja af þessari ætt nokkuð nákvæmlega. Þar
uf voru 64 geðveikir, 142 voru betlarar eða flækingar, og 76
glæpamenn. Konurnar voru að sínu leyti ekki betri. Ýmsir gall-
ar hafa leg'ið í ættinni og gengið að erfðum mann fram af manni.
^aga /vr///í'Ay//c-æ11arinnar svonefndu er líka mjög merkileg.
^ttfaðirinn, Marteinn, átti börn með tveim konum. Fyrst átti
kann son með stúlku, sem var hálfgerður fábjáni. Seinna gift-
lst hann heilbrigðri konu af góðri ætt og átti með henni 10 börn.
ffinir tveir ættbogar, sem út af þessum tveimur konum komu,
llrðu næsta ólikir. Ættboginn, sem kom út af börnum þeim, sem
hann átti með eiginkonu sinni, reyndist góður, þar fundust eng-
II fábjánar eða glæpamenn, og ættin er í miklu áliti og heilbrigð.
þekl cja menn um 500 manneskjur af þessari ætt í 5 kyn-
slóðir. Hinn ættbálkurinn, sem að vísu átti sama ættföður, en
fábjána að ættmóður, reyndist mjög lélegur og ólíkur hinum.
*áf 480 persónum af þessum ættbálki voru 24 ofdrykkjumenn,
voru fábjánar, og um 40 götustelpur fundust í ættinni.
^arnadauði var mjög mikill. Þegar’ættboginn komst í þessa nið-
miægingu, þá fór það svo, að erfitt eða jafnvel ómögulegt varð
á rlr meðlimi ættarinnar að fá sér góða maka. Þeir urðu að velja
Set elginkonur eða menn úr hópi ræflanna, og við þetta seig ætt-
III °ðíluga dýpra og dýpra. Verri og verri lífskjör fullkomnuðu
CInnig niðurlæginguna. Munurinn milli þessara tveggja ættboga
ei Seysimikill og verður, eins og áður er sagt, rakinn til ætt-
,næðranna. Heppilegt uppeldi er að vísu gott, en ekki einhlítt,
l3'1 „náttúran er náiminu ríkari“.
Ingólfur Daviðsson.