Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1940, Side 20

Eimreiðin - 01.10.1940, Side 20
316 EDDA FINNLANDS EIMREIÐIN móður sinni, elskaði hann hana þó, og það eru þau hugar- tengsl, sem nú birta lienni dauða hans á þann hátt, að hún sér blóð á hárkambi hans. Syrgjandi leitar hún hans um alt landið. Að endingu gefur sólin henni bendingu um, hvar hann sé að finna, og hún veiðir hann upp úr fljótinu með hrífu og græðir hann með mætti móðurkærleikans. Lífið og sálin vaknar með aðstoð góðu býflugunnar, sem sækir dularfult hunang til himinsins. Þannig hefur finska ættmóðirin aftur og aftur sameinað í kærleik finsku þjóðina, þegar henni var sundrað af blindum kúgurum. Og ættmóðirin hefur endur- vakið trygð þjóðarinnar og mannúð, með aðstoð þessa dular- fulla hunangs, sem er kristindómurinn. Fjórða og síðasta höfuðpersóna hins finska söguóðs er Kullervo. Hann er ímynd hefnigirninnar. Hefnigirni hans er sprottin af illum kjörum og slæmri meðferð húsbændanna. Hann hefur verið vansæll í uppvextinum, því faðir hans var drepinn af hróður sínum, sem stal konu hans og gerði hana að ambátt. í þrældómi fæddi hún svo Kullervo, sem þýðir „kraftur stríðsins". Þegar frá vöggu ólgaði ofsi baráttunnar í brjósti hans. Hann vill strax hefna föður síns og þeirra ör- laga, sem móður hans var kastað út i. En fósturfaðir hans, Untamo, óttast hann og reynir að stytta honum aldur. En þótt liann kasti honum fyrir björg eða brenni hann á báli. kemur strákurinn altaf lifandi aftur. Og því eldri sem hann verður, því erfiðari reynist hann húsbónda sínum, og hefnd- in brennur altaf úr augum hans. Untamo sendir hann svo til Pohjola (Tröllheima), og þar gerist hann fjárhirðir. En hús- móðir hans blandar steinum í brauð hans, svo hann brýtur x því hnífinn, sem var hans einasta föðurarfleifð. Þessi in- girni gerir hann ennþá verri og hefnigjarnari. Hann drep- ur kvikfénaðinn og rekur villidýr skógarins heim á staðinn, og þau sundurtæta og rífa í sig húsmóður hans. Ennþá er þó föður hans og móður ekki hefnt, og hefni- girnin gerir hann heimilislausan og einmana. Hann vill gjarn' an bæta ráð sitt, en hann getur það ekki. Óhamingjan er alstaðar á leið hans. Hann hittir unga stúllcu í skóginum og þvingar hana með valdi til ástaratlota, en þegar hann hittir móður sína, fær hann að vita, að það er systir hans, sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.