Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Side 61

Eimreiðin - 01.07.1943, Side 61
eimreiðin FÓRN ÖRÆFANNA 237 en hafðist ekki að. Húsfreyja veitti ]>eim allan heina, og sváí'u þau af um nóttina. Um morguninn, er lýsa tók, réðust þau til brottferðai, veitti húsfreyja þeim góðan heina, en bóndi var þá farinn til gegninga. Eengi, þessa sömu. nótt hafði su góða húsfreyja, konan í Kalmanstungu, legið fyrir ofan bónda sinn í rekkjunni, vakað og grátið ófrjósemi sína, eða hvað það nú var. Hun hafði ekki orðið þunguð eflir 20 ára hjúskap og komin á aldur. Guð hafði ekki gefið henni frjósemina. Og ef satt skal segja, þá hálf-öfundaði hún þessa fátæku gesti sína og útlaga, al barnaeigninnj. Er komufólk var að verða fartýgað, snéri móðir litlu stúlk- Unnar sér að konunni, hvarf til liennar með barnið, sveipt í skinnbjálfa, og mælti: „Hún er skinhoruð. Eg hef ekkert getað mjólkað henni lengi. — Hún deyr hjá mér! Taktu við henni. — Hún heitir Snjáfríður.“ ()g konan í Kalmanstungu rétti fram arma sína, feimin og Sæ). og tók við barninu, og tár hrundu af hvörmum móður- hinar, en faðirinn snéri sér frá, drúpti liöfði og geymdi sín. Margt var eigi rætt milli þessara kvenna. Þegar tunga kon- unnar þegir, talar hún með hjartánu. Hið eina, sem vitað er um foreldra þessa barns, er það, að þau komu úr norðri og hurfu til suðurs. Konan í Kalmanstungu sá á eftir þeim staulast niðui l»nið og yfir Hvitá, með helftina af lífi sínu — drenginn s'nn. þá voru mikil ísalög. Síðan hefur ekki til þeirra spuizl. hóndi kom lieim og sá til húsfreyju, þar sem hún spig- sPoraði, óvanalega léttstig, með einhvern göndul í fanginu. Hann dæsti og ællaði að fara að segja eitthvað, en skyggndi þá magurt og skinið barnsandlit, með þjáningarsvip, er starði a hann felmtsfullum augum úr göndlinum. Iíonan beið ekki eUir mæli mannsins, en snéri sér að honum glaðlega, en þó Rndirleit og með feimnisroða í andliti; greiddi til, svo ljóst 'aið höfuð barnsins og andlitið, og sagði: „Sjáðu, hvað mér kefið. Það er lítil mjólkurlaus stúlka. Hun lieitir Snja- fríður!“ Eúndinn fussaði: „Þeir s-letta skyrinu, sem eiga það! Svei
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.