Eimreiðin - 01.07.1943, Blaðsíða 61

eimreiðin
FÓRN ÖRÆFANNA
237
en hafðist ekki að. Húsfreyja veitti ]>eim allan heina, og sváí'u
þau af um nóttina.
Um morguninn, er lýsa tók, réðust þau til brottferðai,
veitti húsfreyja þeim góðan heina, en bóndi var þá farinn til
gegninga.
Eengi, þessa sömu. nótt hafði su góða húsfreyja, konan í
Kalmanstungu, legið fyrir ofan bónda sinn í rekkjunni,
vakað og grátið ófrjósemi sína, eða hvað það nú var. Hun
hafði ekki orðið þunguð eflir 20 ára hjúskap og komin á
aldur. Guð hafði ekki gefið henni frjósemina. Og ef satt skal
segja, þá hálf-öfundaði hún þessa fátæku gesti sína og útlaga,
al barnaeigninnj.
Er komufólk var að verða fartýgað, snéri móðir litlu stúlk-
Unnar sér að konunni, hvarf til liennar með barnið, sveipt í
skinnbjálfa, og mælti: „Hún er skinhoruð. Eg hef ekkert
getað mjólkað henni lengi. — Hún deyr hjá mér! Taktu við
henni. — Hún heitir Snjáfríður.“
()g konan í Kalmanstungu rétti fram arma sína, feimin og
Sæ). og tók við barninu, og tár hrundu af hvörmum móður-
hinar, en faðirinn snéri sér frá, drúpti liöfði og geymdi sín.
Margt var eigi rætt milli þessara kvenna. Þegar tunga kon-
unnar þegir, talar hún með hjartánu.
Hið eina, sem vitað er um foreldra þessa barns, er það, að
þau komu úr norðri og hurfu til suðurs.
Konan í Kalmanstungu sá á eftir þeim staulast niðui
l»nið og yfir Hvitá, með helftina af lífi sínu — drenginn
s'nn. þá voru mikil ísalög. Síðan hefur ekki til þeirra spuizl.
hóndi kom lieim og sá til húsfreyju, þar sem hún spig-
sPoraði, óvanalega léttstig, með einhvern göndul í fanginu.
Hann dæsti og ællaði að fara að segja eitthvað, en skyggndi
þá magurt og skinið barnsandlit, með þjáningarsvip, er starði
a hann felmtsfullum augum úr göndlinum. Iíonan beið ekki
eUir mæli mannsins, en snéri sér að honum glaðlega, en þó
Rndirleit og með feimnisroða í andliti; greiddi til, svo ljóst
'aið höfuð barnsins og andlitið, og sagði: „Sjáðu, hvað mér
kefið. Það er lítil mjólkurlaus stúlka. Hun lieitir Snja-
fríður!“
Eúndinn fussaði: „Þeir s-letta skyrinu, sem eiga það! Svei