Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Page 99

Eimreiðin - 01.07.1943, Page 99
EIMREIÐIN FÓRN ÖRÆFANNA 275 Vatnið sagði: „Virða skaltu vatnið —- aðalefni þíns fagra f orms! “ Eldurinn sagði: „Æða þinna ylur einn er ég allur!“ Dauðinn sagði: „Allar fjórar höfuðskepnur hræra limi likama mins!“ (lg hann bætti við: „Eg deyfi sársaukann. Sólin, eldurinn eimir vatnið — svo hverfur. Vatnið kæfir eldinn. Eldurinn liræðir isinn. Skýin byrgja sólina. Skýið er vatn. Jörðin dregur vatnið til sín. Maðurinn ræður yl'ir jörðinni. Sársaulcinn ræður yfir manninum. Ég deyfi sársaukann. Ég er bjartari en ljósið °g dekkri en sltugginn, og mennirnir sjá mig ekki. Ég er viss- ai’i eu morgundagurinn, og mennirnir treysta mér ekki. Ég er (lyrnar milli heimanna, þess sýnilega og' ósýnilega, sem allir verða að fara og enginn kemst undan, og menn þekkja mig ekki. Fyrir mér eru allir jafnir: ungir og gamlir, ríkir og snauðir, og enginn getur vænt mig um hlutdrægni, og menn- 11111 r þakka mér ekki. Eg er konungur konunga og drottinn ■larðneskra drottna, og enginn sæmir mig heiðursmerki. Ég er allra þjónn og allra sigurvegari — nemá frelsaranna. —“ Her þagnaði dauðinn. — Hafði að þessu sinni verið merki- lega langorður, sem kom til af því, að hann var að segja ævi- Sogu sína, en það gerir enginn annar en sá einn, er finnur sig Slg>aðan. Frelsarinn hafði sigrað þenna mikla. aðal-yfirhers- köfðingja. Frelsarinn var maður og hafði því gefið hverjum nianni fordæmi. -—• 1111 birtist frelsari mannanna í sínu ljósi. Hann rétti ‘am arma sína og lyfti þeim, eins og hann blessaði vfir heim- lnn’ °g öraup þá blóðið rauða úr sárum handanna, af því að 'Ve* eEkum sannleikann minna en sumt annað; en krossinn jn|k]i birtist í tign og mætti í skýjum himins, og lagði þar af JÓ®a um veröld alla. ^ kst er merki krossins heilagt tákn. ”^Já! Hún hefur fylgt mér hin þungu spor til hauskúpu- n‘< ar. Og hún hefur borið minn kross! Sannlega! sannlega Segl ég yður: Hver, sem etur mitt hold og drekkur mitt hlóð, 1111111 ekki sjá riki föðurins, nema hann endurfæðist. , Hver, sem ekki endurfæðist sem litið barn, mun ekki sjá «ki föðurins.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.