Eimreiðin - 01.10.1956, Síða 39

EF STAÐREYNDIR RÁÐA EKKI . . .
271
En gæt þess, að sagan oss dæmir til feigðar þá fyrst,
er frelsi og rétti vors lands stendur ógn af oss sjálfum.
Og ofbeldishneigðin, sem herjar á þjóðir og lönd,
fær hvergi dulizt, hve títt sem hún litum skiptir.
— í gær var hún máske brún þessi höðulshönd,
sem blóðug og rauð í dag sínu vopni lyftir.“
☆
Við liöldum okkur við lýðræðið, af því að það veitir einstaklingnum
'neira frelsi en nokkurt annað stjórnarfyrirkomulag. Aðeins í lýðræðis-
þjóðfélagi getur fjöldinn þroskazt til aukins frelsis. Aðeins frjáls getur
persónuleikinn notið sín, eygt ný markmið og fundið nýjar leiðir fyrir
einstaklinginn og lýðræðið.... Okkur dylst ekki, að meirihlutinn hefur
nlltaf rangt fyrir sér — að því leyti, að hann er ávallt of seinn á sér. En
sann sem áður teljum við meirihlutavaldið skárra en annað, því að betra
er seint en aldrei, ef rétt er þó stefnt. Sigurd Hoel.
Lítt þroskaðar manneskjur eru ósköp hrifnar af hávaða, og sálfræði-
'ega séð mundi ekki langt bilið á milli áhrifa svertingjatrumbunnar og
þeirrar æsingar, sem grípur íólk, þegar það heyrir í slökkviliðsbifreið
cða þrýstiloftsflugvél. Það cr veigamikið hlutverk þeirra, sem öðlazt hafa
aldur og þroska, að fá á einhvern hátt dregið úr þeim ógnar skarkala,
Sem fy‘&ir tækni nútímans. Aksd Sandemose.
Vísindin hafa bætt mörgum árurn við líf mannanna, en það vill brenna
v'ð, að mönnunum gleymist að gæða árin lífi.
Johan Bojer.
Veldi þjóðhöfðingja lirvnja til grunna og ríki líða undir lok, en eðli
niannsins er æ hið sama og lögmál þess eilíf. Hver einasti maður verður
að setja sér takmark, sem hann getur ekki náð, svo að hann hafi alltaf
eitthvað til að vinna að og berjast fyrir. Dýrið getur til hlítar allt, sem
því er áskapað, en maðurinn ekkert nema það, sem hann lærir, ann og
JoHannHeinncHre.U^.