Eimreiðin - 01.09.1968, Side 91

„Síglafíir sangvarar“ ejtir Thorbjörn Egner: Söngvararnir eru staddir á torg-
inu í Brösubœ og syngja þar og leika öllum til ánœgju. En það líkar Bör lög-
reglustjóra ekki, þvi að þetta er alvörugejinn bœr og ekki má valda truflun.
Svo afí lögreglustjórinn handtekur alla jarayidsönguarana.
var nýtt barnaleikrit, „Síglaðir
söngvarar", eftir hinn fjölhæfa og
snjalla norska barnaleikritahöf-
nnd, Torbjörn Egner, frumsýnt
þar fyrir skömrnu — skemmtilegt
söngvaleikrit, sem þó ekki jafnast
á við „Kardemommubæinn" og
„Dýrin í Hálsaskógi", sem Þjóð-
leikhúsið hefur áður sýnt eftir
sama höfund. Og svo er jólaieikrit
Þjóðleikhússins, Delerium bubonis,
hinn góðkunni söngva- og gaman-
leikur þeirra Jónasar og Jóns Múla
Arnasona.
„Maður og kona“, leiksviðsbún-
ingur hinnar sígildu skáldsögu
Jóns Thoroddsen, sem hinn fjöl-
hæfi afkomandi hans, Emil Thor-
oddsen, gerði á sínum tíma, er
annað aðalviðfangsefni Leikfélags
Reykjavíkur á þessari liaustvertíð.
í þessu leikriti vann Brynjólfur
Jóhannesson einn sinn frægasta
leiksigur, þegar það var sýnt hér í
fyrsta skipti, í hinu bráðskemmti-
lega hlutverki séra Sigvalda, þess
öndvegisklerks í íslenzkum bók-
menntum, sem sennilega verður
álika lífseigur með þjóðinni og
þeir klerkar og biskupar, sem sung-
ið hafa rnessur af mestum skör-
ungsskap á liðnum öldum. Þeir
séra Sigvaldi og Brynjólfur vinna
þó eftirminnilegustu prestverk sín
utan kirkjudyra, og þótt Brvnjólf-
ur sé ekki lengur í broddi iifsins
að árurn, hefur séra Sigvaldi ekk-
ert látið á sjá í meðferð hans —
hann hefur elzt eilítið, en ber ald-
urinn vel, fær aukinn virðuleik á
sinn liátt og meiri dýpt. Ekki verð-
ur svo á þessa sýningu minnzt, þótt
einungis sé stiklað á því stærsta,
að ekki sé minnzt á Ingu Þórðar-
dóttur í hlutverki Staða-Gunnu,
því að satt bezt að segja eru áhöld