Eimreiðin - 01.09.1968, Side 94

240
EIMREIÐIN
skemmtilegar teikningar eftir Atla Má
eru við upphaf hvers kafla, en hann
sá auk þess um smekklegt útlit bókar-
innar. I. K.
Friðjón Stefánsson: GRANNAR í
GLERHÚSUM. Letur s.f. 1968.
Þetta er níunda frumsamda bókin,
sem Friðjón Stefánsson sendir frá sér.
I henni eru 11 smásögur, flestar stutt-
ar, hnitmiðaðar og þeim eiginleikum
gæddar, að gefa sitthvað fleira í skyn
en stendur á pappírnum. Það hefur
reyndar löngum þótt einkenni og
aðall góðra smásagna i hefðbundnum
stíl, að þær væru knappar í formi, en
túlki þó margslungin örlög og ntikla
sögu. Þessa aðferð hefur Friðjón Ste-
fánsson tileinkað sér í smásögum sín-
um, og agað sig til þróunar og þroska
á því sviði, að því viðbættu, að hann
vill jafnan láta þær flytja einhvers
konar boðskap, þjóðfélagslegan eða
sem skírskotun til mannlegra eiginda.
Um viðliorf lians og boðun geta menn
deilt, en um túlkunartækni lians verð-
ur vart annað með sanni sagt en hún
sé byggð á kunnáttu og mikilli þjálf-
un.
Hér verður ekki rakið efni ein-
stakra sagna í þessari bók, né heldur
dómur lagður á listgildi þeirra. Það
leiðir líka af nafni bókarinnar, að
manni hlýtur að verða örðugt um vik,
að setja sig í dómarasess, því að hver
er sá, er ekki býr í glerhúsi, þá er
hann vill gerast dómari um verk ann-
arra manna? Og sá er einmitt boð-
skapur sumra þessara sagna, sbr. þeirr-
ar fyrstu, er bókin dregur nafn af.
Nöfn sagnanna eru þessi: I glerhúsi.
Viðtal við lækni. Eftirmæli. Val. Minn-
ingar. A hundadagsmorgni. 1 háseta-
klefanum. Eintal við flöskuna. Hinar
ýntsu hliðar. Hálmstráið. Frændur.
Þess eins skal bókinni getið til lasts,
að frágangur liennar er fremur leiðin-
legur að því er prentun snertir. Hér
er þó raunar alls ekki um venjulega
prentun að ræða, heldur ljósprentun
eftir einlivers konar misheppnuðum
„satsi“, þannig að línur eru misskýrar,
ýmist feitar eða grannar. Þetta orkar
mjög truflandi og spillir ánægju við
lesturinn. I. K.
ATHUGASEMD.
Umsögti um ýmsar bakur á haust-
markaði verður að bíða betri tíma,
baði sökum rumleysis nú, og eins liins,
að EIMREIÐINNI hafa ekki enn bor-
izt eintök af nema tiltölulega fáum
þeirra, en það skal tekið fram, að eliki
er að jafnaði unnt að geta annarra
bóka en þeirra, sem ritinu berast.