Tímarit lögfræðinga - 01.01.1968, Qupperneq 4

um fiskveiðar á hafsvæðunum utan landhelgi og nýtingu
fiskistofnanna svara ekki kröfum tímans og n<rrrar tækni
í fiskileit og fiskiveiðum. Auðæfi hafsins eru ekki ótak-
mörkuð. Þær réttarreglur, sem góðar voru og gildar fyrr á
árum og öldum, er skipin voru smá og veiðitækin frum-
stæð, hafa sætt vaxandi gagnrýni á siðari árum, eins og
skiljanlegt er. Hröð þróun hefur átt sér stað í nýtingu
auðæva hafsins. Samsvarandi þróun hefur hins vegar ekki
átt sér stað innan réttar þess, sem um þau efni gildir.
Það er hlutverk lögfræðinga og annarra fræðimanna að
benda hér á nýjar leiðir, kynna ný stefnumörk í æskilegri
réttarþróun á þessum vettvangi. Sú þróun verður að vera
allhraðfara, ef ekki á illa til að takast á þessu mikilvæga
atvinnusviði margra þjóða.
Ég mun hér á eftir rökstyðja þessar hugleiðingar nokkru
frekar, sérstaklega með tilliti til þeirra hagsmuna, sem
við Islendingar eigum að gæta á fiskimiðum ulan land-
helgi. I öðru lagi mun ég víkja að þeim réttarheimild-
um, sem í dag eru tiltækar um vernd landgrunnsfiski-
miðanna og úthafsfiskimiðanna, og leitast við að gera
grein fyrir því hverja þýðingu þær hafa fyrir þjóðir, sem
óska eftir yfirráðum á fiskimiðum landgrunnsins. Að
lokum mun ég ræða um hugsanlegar leiðir i nýrri réttar-
þróun á þessu sviði, tiltæk ráð innan þjóðaréttarins til
þess að tryggja það að auðæfi hafsins sæti ekki sívax-
andi rányrkju, og strandrikjum sé jafnframt áskilinn rétt-
mætur hlutur á þeirn fiskimiðum, sem utan iandhelgi
þeirra liggja.
Fiskveiðilögsagan og ástand fiskistofnanna.
Það fer ekki milli mála, að ástandið á fiskimiðunum
kring imr Island kallar á nýjar leiðir til þess að veila fiski-
stofnunum nægilega vernd. Gildir raunar hið sama á
ýmsum öðrum alþjóðlegum fiskimiðum.
Tökum hér aðeins tvö dæmi:
A árunum fyrir siðustu heimsstyrjöld var ýsustofninn
2
Tímarit lögfræðinga