Tímarit lögfræðinga - 01.01.1968, Blaðsíða 56

84/1933. Kröfur stefnanda voru því teknar til greina að
fullu og stefndu gert að hefja greiðslu dagsekta að liðn-
um aðfararfresti. Þá voru og stefndu dæmdir til greiðslu
máiskostnaðar.
Dómur Bþ. 1. júní 1965.
Ráðskonukaup.
J krafði T um greiðslu ráðskonukaups að fjárhæð kr.
271,000,00 með 8% vöxtum á ári frá 20. október 1962 til
greiðsludags, en til vara annarrar lægri fjárhæðar að mati
dómsins auk vaxta og málskostnaðar. Stefndi, T, krafðist
sýknu og málskostnaðar.
Stefnandi fékk gjafsókn í málinu og stefndi gjaf-
vörn.
1 aðilaskýrslu, sem J staðfesti fyrir dómi, segist hún
hafa verið ráðskona hjá T frá vori 1950 til 10. febrúar
1962, en þann dag hafi T rekið hana fyrirvaralaust og
ástæðulaust úr ráðskonustöðunni. Krafðist J kaups, kr.
2,000,00 á mánuði í 136 mánuði, eða alls kr. 272,000,00.
Þar frá dró J kaupgreiðslur alls kr. 900,00 og fékkst þann-
ig stefnufjárhæðin.
I áðurnefndri aðilaskýrslu sagði J, að hún hefði unnið
öll venjuleg heimilisstörf hjá T, t. d. alveg séð um mats-
eld á heimilinu, annazt alla þjónustu, svo sem þvotta, og
ennfremur hafi hún séð um venjulega hreinsun á íbúð-
um þeim, sem hún og T hefðu búið i á hverjum tima.
Hún hafi ekki fengið neitt kaup hjá T allan þann tíma,
er hún hafi gegnt ráðskonustörfum hjá T, en hins vegar
fengið bæði fæði og húsnæði. I þrjú eða fjögur skipti
hafi T þó látið hana hafa kr. 300,00 í peningum. Fyrir
dómi sag'ði J m. a., að aðilar hafi trúlofazt og hafið bú-
skap. Sagði J, að ekki hafi verið rætt sérstaklega um
kaup, er hún hafi byrjað vinnu hjá T, en hún kveðst hafa
viljað fá kaup, en T neitað að greiða það.
T sagði, að J hefði dvalið nokkuð á heimili hans á ár-
54
Tímcirit lönfræðinga