Tímarit lögfræðinga - 01.01.1968, Blaðsíða 16

haldnar þar sem komið hefur verið fram samþykkt á for-
réttindum sliki'a ríkja og slík sérréttindi njóta enn el-cki
þjóðréttarlegrar viðurkenningar.
Nauðsyn nýs stjórnkerfis.
Ekki viljum við Islendingar þó láta þar við sitja, né
heldur aðrar þær þjóðir, sem efnahag sinn byggja að
mestu leyti á sjávarafla. Við viðurkennum, að með
Genfarsamningnum og nýjustu þróun innan þjóðaréttar-
ins sé gróf rányrkja fiskimiða væntanlega fyrirbyggð, en
við óskum þess engu að síður, að fá viðtækari lögsögu
yfir fiskimiðum landgmnnsins og forréttindi til nytja
þeirra. Þar erum við ekki einir á báti, því hinar ört vax-
andi fiskiveiðar þjóða heims og hin nýja veiðitækni veld-
ur því, að skerfur heimaþjóðarinnar fer víða minnkandi
á hennar eigin miðum, þótt ekki sé um ofveiði þar að
ræða. Því hefur þróun undanfarinna ára gengið í þá átt,
að æ fleiri þjóðir hafa aðhyllzt það sjónai-mið, að æski-
legt væri að koma á því fyrirkomulagi i fiskveiðum ver-
aldar, sem tryggði strandríkinu réttmætan hlut og nokk-
urn forgang fram yfir fjarlæg fiskveiðiríki. A það hefur
verið bent bæði af fiskifræðingum, hagfræðingum og lög-
fræðingum, að tímabært væri vissulega orðið að koma á
kerfisbundinni stjórnun í fiskveiðum veraldar, i stað þess
að láta þar kylfu ráða kasti, láta nýtingu fiskimiðanna
vera undir því komna hver þjóða ræður yfir mestu fjár-
magni og fullkomnustum veiðiskipaflota. Hér bæri frekar
að deila gæðum hafsins jafnt niður á milli þjóða. Væri
enn einn kostur við slíkt stjórnkerfi í fiskveiðum, að það
myndi setja niður þær tíðu deilur um not af miðum og
veiðiréttindi á svæðunum næst landhelginni sem nú
líðkast. Ein meginástæðan til þess, að ýmsar þjóðir eru
teknar að velta vandamálum fiskveiðanna fyrir sér í nýju
ljósi ,og æskja nýrrar þróunar innan þess réttarkerfis,
sem um hafið og auðæfi þess hefir gilt, er af efnahags-
legu toga spunnin. Fiskaflinn í heiminum hefur vaxið
14
Tímarit lögfræðinga