Tímarit lögfræðinga - 01.01.1968, Blaðsíða 13

þessa ákvæðis að loka Faxaflóanum gagnvart öðrum
samningsaðilum, hefði öðrum skilyrðum lokunar verið
fullnægt.
Hér skal ekki fjölyrt frekar um einstök ákvæði þessa
Genfarsamnings, en það er ljóst, að með samþykkt hans
og gildistöku hefur mikilvægt spor verið stigið fram á við
í því efni að tryggja hagsmuni þeirra ríkja, sem afkomu
sína byggja að veruiegu leyti á fiskveiðum. Samningur-
inn hefur aðeins verið nokkuð á annað ár i gildi og er
því of snemmt að ræða hið raunhæfa gagn, sem af honum
kann að leiða, en fróðlegt verður að fylgjast með þeim
aðgerðum i fiskiverndarmálum, sem á grundvelli hans
munu verða gerðar.
Við Islendingar höfum ekki fullgilt þennan samning
og þvi er eðlilegt að spurt sé hvort við fáum í nokkru
notfært okkur ákvæði hans i friðunarmálum. Þvi er tii
að svara, að auðvitað gilda alþjóðasamningar einungis
milli þeirra ríkja, sem eru aðilar. Því gætum við
ekki skírskotað til einstakra ákvæða lians í hugsanlegri
milliríkjadeilu. En ekki tekur langan tima að gerast aðili,
og i öðru lagi er á það að líta, að þessi samningur, sem
aðrir er á Genfarráðstefnunni voru gerðir, er talinn mimi
fá almennt þjóðréttarlegt gildi, þannig að litið verði á
ákvæði samninganna í stórum dráttum sem gildandi
þjóðarétt. Eftir þvi sem aðildarríkjunum fjölgar verður
slík lúlkun þeirra vitanlega ótvíræðari.
A eitt atriði skal enn drepið. Genfarsamningurinn fjall-
ar einungis um verndun lífrænna auðæfa hafsins og skal
framkvæma þá vernd á algjörum jafnréttisgrundvelli.
Við getum því ekki á grundvelli hans tekið okkur einka-
réttindi til fiskveiða á verndarsvæðunum, takmarkað eða
útilokað veiðar annarra þjóða þar, en leyft frjálsari að-
gang íslenzkra skipa. Eitt verður yfir alla að ganga, að
þvi er varðar verndarráðstafanimar.
Tímarit lögfræðirtga
11