Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Blaðsíða 6

4
staklingar og yfirvöld jafnan hafa yfirlýsingu þessa í
huga og kappkosta með fræðslu og uppeldi að efla virð-
ingu fyrir réttindum þeim og frjálsræði, sem hér er að
stefnt. Ber og hverjum einum að stuðla að þeim frani-
förum, innan ríkis og ríkja í milli, er að markmiðum yfir-
lýsingarinnar stefna, tryggja almenna og virka viður-
kenningu á grundvallaratriðum hennar og sjá um, að
þau verði í heiðri höfð, bæði meðal þjóða aðildarríkj-
anna sjálfra og meðal þjóða á landsvæðum þeim, er hlíta
lögsögu aðildarríkja.
1. grein.
Hver maður er borinn frjáls og jafn öðrum að virð-
ingu og réttindum. Menn eru gæddir vitsmunum og sam-
vizku, og ber þeim að breyta bróðurlega hverjum við
annan.
2. grein.
1) Hver maður skal eiga kröfu á réttindum þeim og
því frjálsræði, sem fólgin eru í yfirlýsingu þessari, og
skal þar engan greinarmun gera vegna kynþáttar, litar-
háttar, kynferðis, tungu, trúar, stjómmálaskoðana eða
annarra skoðana, þjóðernis, uppruna, eigna, ætternis eða
annarra aðstæðna.
2) Eigi má heldur gera greinarmun á mönnum fyrir
sakir stjórnskipulags lands þeirra eða landsvæðis, þjóð-
réttarstöðu þess eða iögsögu yfir því, hvort sem landið er
sjálfstætt ríki, umráðasvæði, sjálfstjórnarlaust eða á
annan hátt háð takmörkunum á fullveldi sínu.
3. grein.
Allir menn eiga rétt til lífs, frelsis og mannhelgi.
4. grein.
Engan mann skal hneppa í þrældóm né nauðungar-
vinnu. Þrælahald og þrælaverzlun, hverju nafni sem nefn-
ist, skulu bönnuð.