Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Side 17

einstakra ríkja er í þessum efnum, svo og hver aðildar-
ríkin eru.
15. ágúst 1966 beindi framkvæmdarstjóri sá, hjá Sam-
einuðu þjóðunum, sem hefur mannréttindamál með
höndum, þeim tilmælum til staðbundinna samtaka, er
um mannréttindamál fjalla á sviði þjóðaréttar, að láta
i té skýrslu um starfsemi sina, áætlanir og framkvæmd-
ir og var þetta gert í samræmi við 8. lið ályktunar Alls-
herjarþingsins. Meðal annarra, er slík tilmæli fengu.
var aðalritari Evrópuráðsins og var af því tilefni gefið
út stutt yfirlitsrit árið 1967, er nefndist: „Report of the
Council of Europe to the International Conference of
Human Rights 1968. (Fundur sá, sem vikið er að, var
haldinn i Teheran). Ymislegt fleira kom á prent um
þessi mál, og fundir voru haldnir um þau og einstaka
þætti þeirra.
Við íslendingar höfum löngum fengið orð fyrir að
vera miklir einstaklingshyggjumenn og mannréttindi
hafa notið viðurkenningar hér. Það er því eðlilegt og
sjálfsagt, að ísland sé aðili að ofangreindum mannrétt-
indasáttmálum. Aðildin. leggur oss vissar skyldur á
herðar, en til þess, að þær verði ræktar — bæði af ein-
staklingum og ríkisvaldi — þurfa menn að þekkja nokk-
uð til starfsreglna og starfshátta þeirra stofnana, sem
einna mesta raunhæfa þýðingu hafa á sviði mannrétt-
inda þ. e. Mannréttindanefndin og Mannréttindadóm-
stóllinn i Strassbourg. Þess ber þó að geta, að aðalstofn-
un Evrópuráðsins er Allsherjarþingið og Ráðherra-
nefndin.
Með framangreint í huga hefur þótt rétt að birta hér
tvö erindi varðandi þessi mál, annað eftir Sigurgeir
Sigurjónsson hrl., sem nú á sæti i Mannréttindadóm-
stólnum, en hitt eftir Þór Vilhjálmsson prófessor, sem
cr blaðafulltrúi Evrópuráðsins hér. Ennfremur þótti rétt
að birta i heild Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóð-
anna og er hún prentuð sem fylgirit með þessu hefti. Á
Tímarit lögfræðinga
77