Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Qupperneq 7

5
5. grein.
Enginn maður skal sæta pyndingum, grimmilegri, ó-
mannlegri eða vanvirðandi meðferð eða refsingu,
6. giæin.
Allir menn skulu, hvar í heimi sem er, eiga kröfu á
að vera viðurkenndir aðilar að lögum.
7. grein.
Allir menn skulu jafnir fyrir lögunum og eiga rétt á
jafnri vernd þeirra, án manngreinarálits. Ber öllum mönn-
um réttur til verndar gegn hvers konar misrétti, sem í
bága brýtur við yfirlýsingu þessa, svo og gagnvart hvers
konar áróðri til þess að skapa slíkt misrétti.
8. grein.
Nú sætir einhver maður meðferð, er brýtur í bága við
grundvallarréttindi þau, sem tryggð eru í stjórnarskrá og
lögum, og skal hann þá eiga athvarf hjá dómstólum lands-
ins til þess að fá hlut sinn réttan.
9. grein.
Ekki má eftir geðþótta taka menn fasta, hneppa þá í
fangelsi eða varðhald né gera útlæga.
10. grein.
Nú leikur vafi á um réttindi þegns og skyldur, eða
hann er borinn sökum um glæpsamlegt athæfi, og skal
hann þá njóta fulls jafnréttis við aðra menn um réttláta
opinbera rannsókn fyrir óháðum og óhlutdrægum dóm-
stóli.
11. grein.
1) Hvern þann mann, sem borinn er sökum fyrir refsi-
vert athæfi, skal telja saklausan, unz sök hans er sönn-
uð lögfullri sönnun fyrir opinberum dómstóli, enda hafi
tryggilega verið búið um vörn sakbornings.
2) Engan skal telja sekan til refsingar, nema verkn-