Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Blaðsíða 84

vöxtum fyrir hvern byrjaðan vanskilamánuð af þeirri
upphæð frá 1. október 1967 til greiðsludags svo og máls-
kostnað að skaðlausu að mati réttarins.
Jafnframt krafðist stefnandi staðfestingar á 1. veðrétti
í bifreiðinni R-3422, sem stefnandi sagði eign stefnda og
vera af tegundinni Plymouth Belvedere, árgerð 1967.
1 dóminum segir, að af skjölum málsins megi sjá, að
stefndi hafi veðsett bifreið þessa með tryggingarbréfi, út-
gefnu af honum sjálfum þann 3. júní 1967 til handhafa.
Stefndi hafði látið sækja þing i máli þessu og fengið
nokkurn frest til að skila greinargerð, en er málið kom
fyrir á reglulegu bæjarþingi hinn 23. janúar 1968 féll
þingsókn niður af hans hálfu og án þess að nokkrar
varnir kæmu fram. Mál þetta var höfðað með stefnu
birtri 16. desember 1967.
Málið var þvi dæmt eftir framlögðum skjölum og skil-
ríkjum, skv. 118. gr. laga nr. 85/1936.
I niðurstöðu dómsins segir svo: „Víxill sá, sem hér er
stefnt út af, er íslenzkur að uppruna að öllu leyti, en vixil-
fjárhæðin er í Bandaríkjadollurum. Svo sem um víxla er,
er víxill þessi slitinn úr tengslum við lögskipti þau, sem
á bak við lágu, og verður því að dæma hann sjálfstætt
án tillits til þeirra atvika, sem til útgáfu hans kunna að
hafa legið. Víxill þessi er út af fyrir sig i löglegu fomri
að öllu leyti, einnig að því er snertir víxilfjárhæðina, sbr.
1. gr. og 41. gr. laga nr. 93/1933. Það efni hans þykir hins
vegar brjóta í bága við 6. gr. laga nr. 4 frá 1960, 11. gr.
laga nr. 28/1962 og 1. gr. laga nr. 71/1966 per analogiam,
þar sem óheimilt er skv. ákvæðum þessum að gengis-
tryggja fjárskuldbindingar í íslenzkum krónum. Sam-
kvæmt skýlausum ákvæðum 1. gr. laga nr. 71/1966, en
að öðru leyti skv. aímennum lagarökum, var víxilskuld-
binding stefnda því ógild. Eins og víxilmál þetta liggur
hér fyrir dóminum verður ekki hjá því komizt að sýkna
stefnda að öllu leyti. Málskostnaður verður ekki dæmd-
ur.“ Dómur uppkveðinn 9. febrúar 1968.
144
Tímarit lögfræðinga