Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Page 33

ríki samþykkt þennan rétt. Eru það Noregur, Danmörk,
Svíþjóð, Island, Irland, Stóra-Bretland, Holland, Belgía,
Luxembourg, Þýzka Sambandslýðveldið og Austurríki.
Rétt er og að geta þess, að ýmsar takmarkanir eru þó
gerðar á þessiun rétti einstaklings til að kæra fyrir Ev-
rópuráðinu eða þeim stofnunum þess, sem um þessi mál
fjalla á þess vegum. Þannig verður kæran að hafa borizt
Evrópuráðinu innan 6 mánaða frá því að málið, sem
kært er út af hefur hlotið síðustu og endanlega meðferð
innan þess ríkis, sem kærl er. Þá geta einstaklingar held-
ur ekki kært til Evrópuráðsins þau mál, sem falla utan
við það svið, sem Mannréttinda-samningurinn sjálfur
fjallar um. Þegar kæra berst er það því jafnan eitt fyrsta
verk þeirrar nefndar, sem um þessi mál fjallar, Mannrétt-
indanefndar Evrópu, að rannsaka þessi atriði. Þvi verð-
ur þess vegna ekki neitað, að þær hömlur, sem þannig
hafa verið settar á kærurétt einstaklingsins, hafa orðið
til þess, að allur fjöldinn af þeim kærum, sem nefndinni
hafa borizt hafa ekki verið teknar til greina af framan-
greindum ástæðum. Má geta þess í þessu sambandi, að af
þeim 3450 kærum, sem nefndinni hafa borizt frá einstakl-
ingum hafa aðeins 49 verið teknar til greina, eða taldar
tækar til frekari meðferðar af nefndinni. Ástæðan fyrir
þessu er auðvitað einnig sú, að kærendum hefur í fæstum
tilfellum verið kunnugt um það fyrirfram, hvaða hömlur
eru settar samkvæmt samningnum um þennan kærurétt
einstaklingsins.
Þrátt fyrir þá reynslu, sem þannig hefur fengist á
kærurétti einstaklingsins til alþjóðastofnunar varðandi
brot gegn hinum viðurkenndu mannréttindum sáttmálans,
þá er þó sjálf viðurkenning þessa réttar einstaklingsins,
svo og þær stofnanir, sem settar hafa verið á fót, þ. e.
Mannréttindanefndin og Mannréttindadómstóllinn, þess
eðlis, að telja verður samþykkt samnings Evrópuráðsins
um vernd mannréttinda og mannfrelsis, einn merkasta
viðburð í samskiptum ríkja og veitir samningnum al-
Tímarit lögfræðinga
93