Tímarit lögfræðinga - 01.12.1990, Síða 8

ættar sinnar. Hann var t.d. prýðilega hagorður, en fórfrekar dult með það, enda
hygg ég að hann hafi lagt litla rækt við þenna hæfileika sinn.
Jóhannes lauk stúdentsprófi frá Verslunarskóla íslands árið 1956 og lögfræði-
prófi 1962, hvoru tveggja með ágætum. Hann lauk einnig prófi loftskeytamanns
1956 og mun vera eini lögfræðingurinn sem hefir lokið slíku prófi.
Hann hóf störf sem lögfræðingur hjá Vátryggingafélaginu hf. 1962, eins og
áður getur, en vann þar skamma hríð, því að hann réðist til Háskóla íslands sem
háskólaritari í byrjun árs 1963. Hann gegndi þessu starfi til haustsins 1971, er
hann snéri sér alfarið að lögmannsstörfum, sem hann hafði þó sinnt nokkuð
jafnframt starfi sínu hjá háskólanum. Einnig stundaði hann kennslustörf, bæði
hjá Verslunarskóla íslands og viðskiptadeild háskólans, svo og um skeið hjá
verkfræðideildinni. Hann kom víðar við á starfsævi sinni. Þannig sat hann í
ríkisskattanefnd, matsnefnd eignarnámsbóta, lögskipuðum gerðardómum,
prófdómari í lagadeildinni, lögfræðilegur ráðunautur háskólans og lögmaður, ef
því var að skipta, setudómari í hæstarétti, enda var mjög til hans leitað sakir þess
trausts sem hann ávann sér sem fær og afkastamikill kunnáttumaður á sínu sviði.
Hann var mannblendinn, naut þess að samneyta fólki. Birtist þessi áhugi hans
m.a. í því að hann átti sæti í stjórnum ýmissa félaga um lengri og skemmri tíma,
svo sem í stjórn Lögfræðingafélags íslands, þar sem hann gegndi formannsstarfi,
Stúdentafélags Reykjavíkur, þar sem hann var einnig formaður, Lögmannafé-
lags íslands og í skólanefnd Verslunarskóla íslands. Málum þótti vel borgið, þar
sem hann lagði hönd að verki.
Jóhannes rak lögmannsstofu á árunum 1971 til 1977 í félagi við þrjá aðra
lögmenn, en hann varð héraðsdómslögmaður árið 1962 og hæstaréttarlögmaður
1970. Lögmannsstörf sín leysti hann af hendi með miklum ágætum, var
skjótráður og hollráður umbjóðendum sínum, enda studdist hann við ágætt
lögvit og trausta dómgreind. Andstæðingum sínum í sviptingum lögmannanna
utan réttar sem innan var hann velviljaður og sýndi þeim drenglyndi. Hann vissi
mæta vel að gáfur án góðvildar eru ekki mikils virði í mannlegum samskiptum og
breytti í samræmi við það.
Árið 1977 tók hann við stöðu forstjóra Happdrættis Háskóla íslands og var í
því starfi til dánardægurs.
Hann kvæntist 1962 hinni mætustu konu, Önnu Björgvinsdóttur læknis
Linnssonar og Kristínar Ólafsdóttur í Reykjavík. Hún er fulltrúi í forsætisráðu-
neytinu. Þeim varð tveggja barna auðið, Helga lögmanns og Kristínar kennara.
Jóhannes andaðist í Helsinki 15. september 1990. Hann hafði um árabil þjáðst
af Parkinsonsveiki. Banameinið var hjartabilun.
Með Jóhannesi er genginn einn glæstasti fulltrúi lögfræðingastéttarinnar, þar
sem fór saman andlegur og líkamlegur gjörvileiki.
Guðm. Ingvi Sigurðsson
134