Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.11.1996, Page 81

Tímarit lögfræðinga - 01.11.1996, Page 81
- ef skjólstæðingur fer á bak við lögmann sinn með þau mál, er skjól- stæðingur hefur falið honum, - ef atvik að öðru leyti haga svo til, að ekki yrði með sannsýni krafist, að lögmaður héldi verki áfram. Lögmaður má þó aldrei segja sig frá verki, án þess að skjólstæðingur fái svigrúm til að forða réttarspjöllum og ráða sér annan lögmann, sbr. 2. mgr. 12. gr. siðareglnanna. Takmarkanir þessar eru fyrst og fremst gerðar af tilliti til skjólstæðinga lögmanna, en hagsmunir gagnaðila hafa einnig þýðingu í þessu sambandi.112 Samkvæmt framansögðu verður að telja heimildir lögmanna til að afsala sér umboði verulegum takmörkum bundnar, enda getur lögmaður, sem segir sig frá verki í andstöðu við greindar reglur, átt yfir höfði sér áminningu stjórnar Lögmannafélags Islands eða eftir atvikum sekt til styrktarsjóðs félags- ins, sbr. VII. kafla siðareglnanna og 3. mgr. 8. gr. MFL. Verði umbjóðandi fyrir tjóni vegna ólögmætrar afsagnar lögmanns, getur það einnig bakað lögmann- inum skaðabótaskyldu.113 Astæður, er varða efni umboðsins, geta einnig valdið brottfalli þess. Þegar umboð er takmarkað við eitthvert einstakt og afmarkað erindi, er sjálfgefið, að það fellur brott, þegar umboðsmaður hefur leyst það erindi af hendi.114 Mál- flutningsumboð, sem veitt er til flutnings eins tiltekins máls, fellur því niður um leið og rekstri þess máls lýkur fyrir dómi. Um áhrif þess, að umbjóðandi andast, bú hans er tekið til gjaldþrotaslcipta eða hann er sviptur lögræði, virðast að íslenskum rétti gilda almennar reglur samningaréttar, og má um það vísa til 21.-24. gr. SML. I 264. gr. dönsku réttarfarslaganna kemur fram, að heimild málflytjanda gagnvart gagnaðila falli ekki niður sjálfkrafa við slíkar aðstæður, heldur aðeins með sérstakri tilkynningu til gagnaðila um brottfall umboðsins,115 en sama regla kemur fram í 48. gr. norsku réttarfarslaganna og einnig í 18. og 19. gr. XII. kafla sænsku réttarfarslaganna. 4. LOKAORÐ Sú spuming hlýtur að vakna, hvort tilefni sé til að lögfesta tæmandi talningu þeirra heimilda, sem felast í málflutningsumboði. Eins og greint var hér að framan, var sú tillaga gerð í KU 1877 og slíkar reglur eru í norskum og sænskum réttarfarslögum. Samkvæmt ákvæðum MFL hafa lögmenn sérréttindi til málflutnings fyrir tilteknum dómstólum. Aðila, sem ekki flytur mál sitt sjálfur, er því skylt í vissum tilvikum að fela lögmanni gæslu hagsmuna sinna fyrir dómi. í ljósi þess 112 Pedersen: Indledning til sagförergerningen I., bls. 68. 113 Einar Arnórsson og Theodór B. Líndal: Réttarfar I. hefti, bls. 112. 114 Páll Sigurðsson: Samningaréttur, bls. 207. 115 Hurwitz og Gomard: Tvistemál, bls. 106. 231

x

Tímarit lögfræðinga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.