Árbók Háskóla Íslands

Árgangur

Árbók Háskóla Íslands - 31.12.2000, Síða 159

Árbók Háskóla Íslands - 31.12.2000, Síða 159
Framtíð hverra? Lítum nú nánar á hverja spurningu fyrir sig. Framtíð hvers eða hverra skiptir máli að hugleiða? Við getum haft í huga framtíð okkar sjálfra sem einstaklinga. sem hóps eða þjóðar og líka framtíð alls mannkyns og jafnvel atls lífs á jörðinni. Allt er þetta órofa heild. Framtíð okkar sjálfra verður að hugsa í tengslum við þau skil- yrði sem öllu öðru lífi eru búin á jörðinni. Þótt sérstaða okkarsem hugsandi vera sé mikil meðat annarra lífvera þá deilum við lífinu með þeim og hljótum þar af leiðandi að hugsa um hag alls sem lifir um leið og við hugsum um eigin hag. Það sem skýrast greinir okkur frá öðrum lifandi verum er hæfileikinn til að hugsa um lífið í heildarsamhengi og gera okkur grein fyrir hvað er til góðs og hvað er tit ills fyrir lífríki jarðar. Þess vegna hljótum við að velta fyrir okkur framtíð mannlegrar hugsunar um lífið og okkur sjálf. Vera má að framtíð tífsins á jörðinni verði öðru fremur undir því komin hvernig við temjum okkur að hugsa um heiminn og hag tífveranna sem byggja hann með okkur. Og þá kann að skipta miktu að við gerum okkur tjósa grein fyrir því hvað það merkir að hugsa um eitthvað, hvaða kröfur hugsunin sjálf gerir til okkar. Hvað öfl ráða mótun framtíðar? Næsta spurning var þessi: Hvaða öfl ráða öðru fremur mótun framtíðarinnar? Við svo stórri spurningu eru ekki til nein einhlít svör. Við höfum sjátf áhrif á hvernig framtíðin mótast. ekki aðeins okkar eigin. heldur alls lífs á jörðinni. Núorðið vit- um við heilmikið um þau öfl sem eru að verki í náttúrunni, þótt mikið skorti á að við getum séð fyrir hverju náttúran kann að taka upp á. Ekki er útitokað að breyt- ingar verði á lofthjúpi jarðar sem hafi áhrif á hitastig eða á hafstrauma og ger- breyti framtíð lífs á jörðunni. Breytingarnar kynnu að eiga sér stað af okkar völd- um. þótt ekki hafi það verið ættunin. Ákveðnar félagslegar aðstæður kynnu líka að skapast hjá mannkyninu. til að mynda vegna fólksfjölgunar. sem hefðu ófyrir- sjáanleg áhrif á hagkerfi heimsins og ógnuðu öllum samskiptum manna á meðal. Að margra dómi gæti hið síbreikkandi bil milli ríkra þjóða og fátækra skapað fyrr eða síðar torteyst vandamál. Þess vegna sé fátt ef nokkuð brýnna en að hefja skipulega viðleitni í þá veru að skipta gæðum heimsins á rétttátari hátt meðal þjóða heimsins. En til að svo megi verða þurfa hinar ríku þjóðir að temja sér ann- an hugsunarhátt en þann sem ríkt hefur til þessa í samskiptum þeirra við fátæk- ari þjóðir. Og einnig þarf að líta sér nær og leiða hugann að því hvað megi betur fara í okkar samfélagi. okkar eigin garði og hvernig við viljum vinna að því á ábyrgan hátt að búa í haginn fyrir komandi kynslóðir. Hvað getum við gert? Þriðja spurningin var: Hverjir eru möguleikar okkar á að hafa áhrif á gang mála í heiminum? Af því sem þegar hefur verið sagt er augljóst í hverju möguteikar okkar fetast: í þekkingu - þekkingu á tögmálum náttúrunnar. á þjóðfétaginu sem við sjálf mótum og þekkingu á sjálfum okkur. getu okkar og takmörkunum. Þess vegna verður að gera sér sem tjósasta grein fyrir hvað þekking er, í hverju hún er fólgin og einnig hvernig við nýtum hana til að skipuleggja athafnir okkar og taka ákvarðanir. Hér er hvorki staður né stund til að halda fræðilegan fyrirlestur um þekkingu en mér hefur stundum fundist að Háskólinn ætti að ieggja meiri rækt við að fræða nemendursína og þá einnig ykkur. ágætu kandídatar. um einkenni fræðilegrar þekkingar. þýðingu hennar. merkingu og takmarkanir. Sérhæfingin. sem ríkir í heim vísinda og fræða. á vissulega sinn þátt í því að nýjar niðurstöður komi fram og árangur náist. Hjá henni verður ekki komist. En sérhæfingin á ekki að hindra það að fólk taki til yfirvegunar hina fræðilegu þekkingu almennt. Sú hagnýta notkun, sem nú á sér stað í þjóðfélaginu. á niðurstöðum, kenningum og aðferðum vísinda kallar á stíka yfirvegun. Störf þeirra sem vinna að öflun, varð- veislu og miðlun þekkingar verða æ ábyrgðarmeiri og þess vegna þarf sífellt að vega og meta þýðingu þekkingarinnar í manntífinu og fyrir mannlífið og þar með hvað það er í veruleikanum sem kallar á kunnáttu fólks til að afla vitneskju og skilnings og miðla hvorutveggja tit annarra. Hvað er þekking? Þess vegna langar mig til að reifa örlítið þekkingarhugtakið sjálft. í daglegu tali er þekking oft lögð að jöfnu við það sem við teljum okkur vita af reynslu eða af því sem okkur hefur verið sagt. Stík þekking er þá safn upptýsinga eða vitneskju um eitt og annað sem býr í mannfólkinu sjálfu eða hefur verið gert fólki tiltækt með einhverjum hætti, í handbókum. á tötvuneti o.s.frv. í daglegu lífi og störfum okkar erum við háð því að geta aflað alls kyns upplýsinga: vægi þeirra er raunar orðið stíkt að oft ertalað um nútímasamfélag sem „upplýsingaþjóðfélag". þjóðfélag sem einkennist öðru fremur af öflun og dreifingu upplýsinga af öllu tagi. Fræðileg þekking. sú þekking sem háskólar leitast við að afla, varðveita og miðla.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192

x

Árbók Háskóla Íslands

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.