Búnaðarrit - 01.01.1895, Qupperneq 24

20
erið skrifar Magnúsi amtmanni Gíslasyni 30. apr. 1761,
og býður honum að leggja fyrir ombættismenn og helztu
bændur, að þeir skuli gera matjurtagarða hver á sínu
heimili. Þeir sem vanrækja þetta, skulu greiða 2—3
vættir fiska til fangahússins, og tvöfalt eptir það á
hverju ári, þangað til þeir hlýða. Þenna boðskap flutti
svo amtmaður mcð brjefi til lögmanna og sýslumanna
14. júlím.1. Árið eptir ítrekaði rcntukammerið enn þenna
boðskap2. 1764 er Jóni Grímssyni garðyrkjumanni veitt
af konungi 80 rd. í 4 ár, til að gera tilraunir til að
rækta ýmsar garðplöntur og trjátegundir. 1767 fær Jón
þenna styrk enn um 3 ár til að ferðast um landið, og
kenna mönnum garðrækt. Svo er sagt, að 200 garðar
hafi verið gerðir fyrir hvatir Jóns3. „Urtagarðsbók“
Olaviusar var býtt meðal landsmanna fyrir ckkert.
Gjafafræ var næstum árlega sent til landsins. Það yrði
langt að telja alt það, er stjórnin gerði til að efla garð-
ræktina. Alt þetta leiddi til þess, að garðræktin jókst
smám saman, þótt hægt færi. Mest efldist hún á Suð-
urlandi. Thodal stiptamtmaður ljet sjer mjög ant um
að efla garðræktina, eptir að hann kom liingað (1770).
Hann var sjálfur hinn mesti garðyrkjumaður, og gorði
auk þess rækilogar tilraunir til kornræktar4. Árið 1777
’) LovBaml. for Isl. III, 439 og 443. Lögþingisbók 1761
nr. 19.
2) Brjef amtmanns var birt á alþiugi 18. s. m. um sumarið,
„bvarinne hans Velbyrðugheit i Fölge Cammercollegii skryvclse
(Rentekammer-skrivelso) bafalar sýslumönnum, að þeir 1. tilhaldi
sýnum sýslu Iunbiggiurum að stunda Fiskeri af fremstu kröftum,
2. að þeir baíi nákvæmlega tilsjón, að kálgarðar iflr alla þeirra
sýslu i staud setiest, undor tilbærelegt straíí fyrir þá sem forsóma“.
(Lögþingisbók 1761. Nr. 19).
3) Deo, regi, patriæ, bls. 312.
4) Ove Malling: Store og gode Handlingor Kh. 1777, bls. 618.