Búnaðarrit - 01.01.1895, Page 73

69
hann mikla óþökk fyrir komuna, og bauð þcim að verða
í brott sem fyrst.
Þetta sýnir að íslendingar hafa þá verið á kaup-
skipi í Björgyn, og svo virðist sem þeir hafi stundum
leitað lengra á skipum sinum. Árið 1198 er íslenzks
kaupskips getið í Búðuborg í Normandi; sýnist svo sem
skip það hafi verið gert upptækt og selt, og farmurinn,
er á því var.
Á tímabili því, sem hjer ræðir um, er Austmanna
fremur sjaldan getið á íslandi, en það er af því að
heimildarritin eru færri og eigi jafnauðug sem fyr eða
síðar. Þeirra er einkum getið á rikisárum Haralds
harðráða. Haraldur konungur átti mikið við íslendinga
saman að sælda; íslenzk skáld færðu honum konunga
mest kvæði; „var hann fyrir þá sök vinur þeirra mik-
ill“. Segir Snorri Sturluson, að hann væri „hinn mesti
vin hingat til allra landsmanna; ok þá er var mikit
hallæri á íslandi, þá leyfði Haraldr konungr fjórum
skipum mjölleyfi til íslands, ok kvað á, at ekki skip-
pund skyldi vera dýrra en fyrir hundrað vaðmála; hann
leyfði utanferð öllum fátækum mönnum, þeim er sér
fongi vistir um haf, ok þaðan af nærðist land þetta til
árferðar ok batnaðar“.
Bptir daga Haralds harðráða er mjög sjaldan skýrt
frá ferðum Austmanna til íslands fyr en seint á 12.
öld; þá eru ýmsir Austmenn og norræn skip nefnd á
íslandi; en sú er sök til þess, að um þann tíma eru til
nákvæmari sögur en áður. Það væri því rangt, ef ein-
hver kynni að ætla, að Austmenn hafi komið miklu
sjaldnar til íslands á árunum 1060—1160 en áður, af
því þeirra er þá svo sjaldan getið þar.
Þess er nú eigi þörf að nafngreina hjer ncina
norræna kaupmenn. Að eins skal þess enn getið, að