Búnaðarrit - 01.01.1895, Qupperneq 88

84
eða" á þaki, og mun þá bezt að hafa þá á hámæni.
Ef gluggi er hafður á norðurstafni, ríður á að búa vel
um hann, svo hann auki ekki kulda í húsinu.
Ris á húsi því, sem eg hefl lýst, cr ekki meira en
1 kvartil á alininni, með því vegglægjustoðir eru 3 ál.,
miðásastoðir 4 ál. og mæniásstoðir 5 ál., en þakflötur
á húsinu er hjer um bil 8. ál. frá vegglægju á mæniás,
eða 4 ál. milli hverra ása. Það liafa þvi margir haldið
að þannig bygð hús mundu vera lekagjarnari en önnur
hús, af því að þakflötur þeirra er svo breiður og tiltölu-
lega lítið ris, en því fer fjarri að svo hafl reynzt. Nátt-
úrlega útheimtist að þau, eins og öll hús með torfþök-
um, sje vel þakin og þökunum haldið við. í rauninni
er ekki eins mikill ávinningur og margir halda að
hafa hús rishá til þess að verja þau leka, þvi þó vatns-
hallinn sje minni á rislágum húsum, þá er aptur hægra
að verja þau fyrir skemdum af áhrifum storma og sól-
arhitans, hcldur en ef þau eru brött. Sumir halda því
fram, að betra sje að hafa miðásastoðirnar 41/,, al.,
þegar vegglægjustoðir eru 3 ál. og mæniásstoðir 5 ál.;
þeir segja að húsið megi vel vera flatara um mæni of-
an á miðása, því að húsinu sje þar óhættast við leka.
Þessi upphækkun miðásanna verður til þess, að því meiri
vatnshalli kemur fyrir neðan þá sem hann minkar fyrir
ofan, og er liklegt að það sje heppilegra, því opt er
leki mestur á húsum niður undir vegglægjum.
Stæði fyrir fleirstæðuhús er afaráríðandi að velja
sem bezt, og svo að nógur vatnshalli sje frá báðum
hliðum þess, sökum þess að þau eru svo löng, ef þau
eru höfð margstæð. Hvernig þeim er snúið verður að
sjálfsögðu að fara nokkuð eptir landslagi á hverjum
stað, en þó mun jafnan heppilegast að aðaihúsið snúi
frá norðri til suðurs, svo að annar stafninn, sem bæði