Búnaðarrit - 01.01.1895, Side 99

95
Ef monn ættu kost á að setja vatnsheld þök á hús
sín, gætu þökin verið miklu íiatari en ella, og væri þá
ekkert því til fyrirstöðu að byggja hús svo breið, að
eigi leki. En til að ráða bðt á Jiessu hefir mjer hugkvæmst að
haga mæt.ti byggingunni eins og hjer skal lýst:
Hlaðan og tvö samstæðuliös eru höfð undir einu risi, hannig
að hlaðan standi í miðið, en húsin sitt tii hvorrar hliðar við hana.
Ef gert er ráð fyrir að hafa firntn hús samBtæð hvoru tnegin,
og hvert þeirra 24 fet að lengd, og hlöðuna 12 fet að brcidd, þá
þarf byggingin alls að vera 70 fet að lengd, og 60 tct að breidd
auk veggja. Hliðveggi byggingarinnar er hæfiiegt að hafa 6.6 fet
að hæð, og verða þá vcggir þeir, eða skilrúm, er aðgreina húsin frá
hlöðuuni, að vera 22.6 íet að hæð, bvo nægilegt rÍB verði á bygg-
ingunni. B?zt væri að hafa alla vcggina úr steini og binda þá og
sljetta með steinlími. Hliðveggi byggingarinnar mætti þó liafa úr
torfi og grjóti, eða þá tómu torfi. Staf'nvcggina mætti einnig hafa
úr því efni neðan til, eu úr timbri að ofan. Skilrúm þau, sctn að-
greina Iilöðuna frá búsunum, ættu helzt að vera límdir steinveggir,
en ef eigi er hægt að koma þvi við, verður að hafa þau úr tirnbri,
þó það sjc eigi eins varanlegt. Stoðirnnr þurfa þá að vcra úr
sverum 11 álna trjám, nægilega sterkar ug margar skástýfur og
bindingar, og þjctt þil úr sterkum borðuin, að minsta kosti nokkuð
langt uppeptir.
Hvert hús mætti hafa undir þremur ásum, og verða þá stoð-
irnar undir lægsta ásnum — sein uæst er hliðvegg byggiugarinnar
— 10 fet að hæð, undir miðásnum 14 fet, og undir efsta ásnum —
sem næst er hlöðuveggnum, 18 fet. Bilið milli hverra tveggja ása
verður þá 6 fet, eptir láréttri línu, en skálínan 7.21 (talið á miðja
ása) og muu þá nægilegt að rapturinu sje rúm'cga 7.6 fet, svo að
hann nái vel á ásana. Undir hverjum ási þurfa að vera 16 st.oðir,
en ef veggir eru úr steini, svo ásendarnir geti hvílt á þeim, þurfa
þær eigi nenia 14. Þar af vcrða þá 4 skilrúmsstoðir og 10 garða-
stoðir. Skilrúmsstoðir staudi lóðrjettar, en milli hverra tveggja
garðastoða sjo eigi meira bil að ueðan en svo, að garðinn verði
hæfilega breiður. Jafnt bil skal vera milli allra stoðanna uppi við
iniðásinn, en þar eð frávikið (hallinn) verður að vera hið sama á
öllum stoðunum i hverjum garða, getur bilið þá eigi orðið jafut
milli þeirra upp við hina ásana, þar eð þeir oru á mismunaudi hæð.