Búnaðarrit - 01.01.1895, Qupperneq 107

103
armeira. Breidd jatna ætti aldrei að vcra minni en 1
ai. og (5 þuml., þó hjá lömbum sjc, cn óþarft mun að
þær sje nokkurn tíma meir en 1 '/„ al. Brcidd jötu-
bálksins við gólf ætti ætíð að vera að minsta kosti 1
kvartili mciri cn jöturnar. Það mun í flestum tilfellum
vera mátulegt, að jötur sje 6 þuml. á dýpt. Hæð jötu
frá gólfi ætti að vera í kringum 1 al., eptir þvi fyrir
hvaða fje þær eru ætlaðar, og aldrei meiri en 1 al. og
kvartil, enda er nú sá siður óðum að ryðja sjor til rúms
að hafa lágt upp á jöturnar. Ávalt ætti að vera hjer
um bil 3 þuml. broiður stallur eða fótskör í miöjurn
liálkinum fyrir fjeð að standa á. Að hlaða bálkana
reglulaust og án þcss að hafa fótskör ætti ekki að eiga
sjer stað; í þeim hálkum gctur sumt af fjenu vanalega
enga fótfestu fengið, heldur vcrður allur framhlutinn að
hanga á jötustokknum. og má nærri geta, hvort slíkt
er eigi þreytandi fyrir fjeð, og geri það óstöðugra á
jötu. Ef jötur eru að öllu leyti hafðar úr timbri, ætti
að hlaða undir þær báðumegin einni röð af stórum og
vel löguðum steinum fyrir fjeð að standa á, og svo til
þess að taðið í húsakrónum lagist betur, og moldin af
þeim hrynji ckki inn undir jötuna, sem gerir það að
verkum, að hryggur kemur cptir iniðjum krónum, svo
húsgóltíð verður óþægilegt fyrir fjeð. Það er nú orðið
alsiða hjcr að hafa snjójötur i húsum, og er álitið ó-
mögulegt að komast af án þeirra, enda ei'u þær nauð-
synlegar til þess, að fjcð geti ætíð haft nóga vökvun og
ckki þurfi að hleypa því út í misjöfnum veðrum, og svo
til þess að gera gegningarvinnu fljótlegri. Það veitir
ckki af að snjójötur nái eptir öllum framdyraveggnum
þar sem dyr ekki hamla. Eigi ætti að vera hærra á
snjójöturnar en kringum 3 kvartil, og breiddin er næg
l/a alin.