Búnaðarrit - 01.01.1895, Side 141

137
þess lýsi og hrossafeiti. Bitjárn öll j>arf að brýna við
og við, svo þau bíti vel; reynir þá minna á verkfærið,
og vinnan gengur miklu bctur.
Um vinnuáhöld.
Eptir Vilhjálm Ingvarssori1.
Flestir munu einhuga játa, að oss íslendingum sje
lífsspursmál að afla nægilegs fóðurs fyrir kvikfjenað
vorn, og er þá aðalatriðið að afla fóðursins á sem fljót-
legastan og kostnaðarminstan hátt. Áhöld við fóöur-
aflann eru þá, næst dugnaði og hagsýni sjálfra vor, það
sem ræður mestu í því efni.
Mjer hefir nú komið til hugar að lýsa hér nokkr-
um áhöldum viðvíkjandi heyvinnu og vallar-ávinslu,
sem eg býst við að ekki sé alkunn, en hafa reynzt
mjög nytsöm.
1. Hverflsteinn.
Hverfisteinninn mun nú víðast á landinu vera not-
aöur til þess að hvessa eggina í sláttuljáunum, en hann
hcfir vcrið og er enn víðast notaður þannig, að annar
maður verður að snúa honum en sá er leggur á ljáinn.
Aðalumbótin, sem eg ætla að tala um á þessu nauð-
synlega verkfæri, er í því fólgin, að maður sá, er logg-
J) Frá, Bæ í Hrútatirði.