Búnaðarrit - 01.01.1895, Side 156

152
breiðari og lengri en vanalegar klyfberafjaiir; Jiær eru
hafðar mjög þunngerðar einkum til endanna. Framan
til við miðjuna, þar sem boginn er feldur í þær, eru
þær þykkastar, og er sú þykt bunga, er snýr að hest-
inum, en á ytra fleti, sem snýr frá hestinum, eru þær
beinar. Svo að klyfberinn fari betur á hesti, er nauð-
synlegt að hafa fjalirnar nokkuð undnar, það er, útskotn-
ar að aptan, en aðkreptar að framan, eins og söðul-
virki, og sem vanalegt er, nokkuð lengra á milli þeirra
að aptan en framan. Til þess að geta haft trjeð í klyf-
berum þessum mjög lítið, eru hafðar spengur úr gjarða-
járni eptir endilöngum boganum, bæði að utan og innan
á báðum brúnum, og ná þær yfir um fjalirnar til að
styrkja samskeytin. Hliðarklakkarnir eru hafðir úr hörð-
um viði, en í staðinn fyrir miðklakk er járnkrókur. Klyf-
berabogann má sömuleiðis hafa úr járni, gildasta skeifna-
tein, og væri það jafnvel bezt, en fjalirnar ættu altaf
að vera búnar til úr trje. Boginn væri þá eins í lagi
og trjebogi, og væri bezt að kljúfa hann í tvær álmur,
þar sem hann fjelli á fjalirnar, slá þær þunnar og feila
annaðhvort að utan eða innan á fjaiirnar með nokkru
bili á milli, og sterkast væri, að þær næðu yfir um neðri
brún fjalanna. Þegar klyfberaboginn er hafður úr járni,
er sjálfsagt að hafa klakkana það líka, og mætti þá
hafa þá annaðhvort úr sívölum tein, og vefja þá með
hampi eða öðru sterku efni, eða þá sívala járnhólka,
svo gilda, að þeir slitu ekki reipasilunum fremui' en
trjeklakkar.
Dýnan undir klyfbera þenna, er höfð í tvennu
lagi, sín dýnan undir hvorri fjöl; þær eru kváðratmynd-
aðar, líkar í lagi og vel tilbúin álög. Þessar dýnur
verða að vera svo stórar, að þær nái vel fram og apt-
ur fyrir klyfbera-fjalaendana, og upp fyrir efri brún