Búnaðarrit - 01.01.1895, Page 172
Svæfing sláturfjár.
Bptir Ólaf Sigurðsson í Ási.
Það er nú koniin nokkur reynd á að hclgríma
dbrm. E. B. Guðmundssonar á Hraunum ætlar eigi að
ná góðu áliti hjá þjóðinni, er ljóslega sjest af því; að
hana kaupa mjög fáir. Mun helzta orsökin til þess
vera sú, að rothöggið hefir stundum viljað mistakast,
eptir því sem greindir og skilríkir menn hafa sagt mjer,
er sjálfir hafa reynt þessi mistök, og eru þó bæði gætn-
ir og verklægnir. Sjálfur hcfi eg aldrei notað helgrím-
una, því að eg hefi eigi þótzt þurfa hennar við, eins og
síðar skal getið. En eg heii samt verið að liugsa um,
af hverju það muni koma, að rothöggið misheppnast, og
hefi eg helzt ímyndað mjer, að það muni einkum koma
að því, að ennisbeinið á sauðfje or tvöfalt og nokkurt
bil á milli, eins og hver maður getur sjeð, ef sauðar-
höfuðið er klofið með sög. Þannig er á fullorðnum sauð
rúmlega !i/4 þuml. inn að heilabúinu. Þess vegna getur
kindin vel staðið með fullri meðvitund, þó gat komi á
ytra beinið, eins og því miður hefir átt sjer stað. Líka
virðist mjcr að höggið komi alt of neðarlega á heila-
búið. Yæri samt haldið áfram að rota sauðfje, álít eg
hnakkabeinið miklu heppilegar valinn rotstað en ennið,
því það er cinfalt, og ekki nema 1/4 þuml. áþykt; licfi