Búnaðarrit - 01.01.1895, Qupperneq 181

177
cn nú er mögulegt sem stendur. En þar sem þessi vjel
gæti komið að fullum notum yrði kagurinn mjög mik-
ill. Eg skal hjer að eins benda á fólksparnað við hey-
annir og hinn stórkostlega stytti heyskapartímans, auk
þcss sem þá yrði kostur á að sæta hentugustu veðr-
áttunni til heyskaparins, þar sem heyanna-tíminn væri
ekki jafn einskorðaður og nú; mætti þá verja nokkru
af sumartímanum til jarðabóta, og er eg þess fullviss,
að flestir bændur mundu vilja leggja þar alt kapp á,
að gora með túnbótum og engjabótum jarðir sínar hæfar
til þess, að kcyskaparvjelum yrði komið þar við, þar
sem þess væri nokkur kostur vegna landshátta og jarð-
vcgs.
Um rakstrarvjelina, eða hestahrífuua, svo sem Norð-
menn nefna hana, er margt líkt að segja og hina vjel-
ina. Hagnaðurinn af góðum notum hennar yrði afar-
mikill og í engu síður en hinnar vjelarinnar. Svo er
til ætlazt, að fyrir henni gangi einn liestur. Eins og
nú er háttað, kynni það kelzt að verða fundið að henni
að tindarnir standa heldur gisið, og er þvi lakara að
eiga við smátt hey með henni en stórt. En það hugsa
eg eigi örðugt að laga.
Að lokum skal þess getið að rakstrarvjelin kostar
frá verksmiðjunni 115 kr., en sláttuvjelin 214 kr. auk
flutningskostnaðar hingað til lands. Til þess að sýna i
hverju áliti slíkar vjelar eru hjá Norðmönnum skal þess
getið, að verksmiðja sú, sem smíðar þær, hefir selt á
fáum árum 2800 sláttuvjelar, og eptir skýrslu frá verk-
smiðjunni, um síðustu áramót, hafði rakstrarvjelin rutt
sjer svo til rúms á 3 árum, að þá var hún notuð í 182
prestaköllum í Noregi — í einstöku prestakalli voru
komnar um 20.
Það sem einkum ríður á nú, þegar vjelar þessar
Búnaðarrit IX. 12