Dvöl - 01.04.1938, Side 69

D V Ö L
147
Þjóðmálaþættir
1 þáttum þes3um verða alls elcki hafð-
ir fyrir augum hagsmunir neins ákveð-
ins stjórnmálaflokks. Dvöl hefir alltaf
haldið sig fyrir utan hið pólitíska flokka-
þras og hún mun alls ekki gerast mál-
gagn neins stjórnmálafioicks, þótt við og
við kunni hún að birta smáþætti, er
snerta þjóömálin, lesendunum til um-
hugsunar, hvaða skoðanir, sem þeir hafa
á þjóðmálum. Þó að sá er þetta ritar
hafi verið í einum vissum stjórnmála-
flokki síðan hann var stofnaður, þá
dettur honum ekki í hug að halda að
margt sé ekki nýtilegt i öðrum flokkum
og skoðunum manna í þeim. Og það mun
vera fjarri því um flesta dálítið hugs-
andi menn, að þeim finnist allt ágætt í
sínum flckki, þó aö þeir séu þar af því
þeim fjnnst þar skást umhorfs eða
þá að þeir lafa þar af gömlum vana.
Eyðsla eða umbætur.
Lað trúa allmargir því, að um-
bæturnar á síðari árum hafi orð-
ið of örar hér á landi og þcss
vegna sé þjóðin stórskuldug. í
Dvöl hefir áður verið birt með
rökum, sem hvergi hafa verið ve-
fengd, dálítið sýnishorn af því,
hversvegna íslendingar eru fyrst
og freinst skuldugir og fátækir.
Jafnframt j>ví voru færð fram nokk-
ur dæmi til skýringar uni það,
hve mikilsverðar framkvæmdir
kosta þjóðina lítið í samanburði
við ýmsa óþarfa eyðslu. Tilfærðar
voru í umræddri grein 120 mill-
jónir króna, sent íslendingar höfðu
borgað út úr landinu á nokkrum
árum, að miklu leyti að óþörfu.
Qreinin um þetta var í 4. hefti
4. árg. og til viðbótar við hana
tók ég eftirfarandi dærni m. a.
fram síðar til skýringar:
Hefði þeim peningum verið
safnað saman, sem greiddir voru
út úr landinu fyrir smjör og osta
á umræddum 15 árum (þ. e.
1918—1932, en j>að eru einmitt
árin, sent íslendingar komust aðal-
lega í skuldir við önnur lönd),
þá nægðu þeir nú til þess að borga
tvö þúsund verkamönnum tíu kr.
á dag annamánuðina: júní, júlí,
ágúst og september. Ynnu svo
þessir 2000 menn við vegavinnu
og reiknað væri að kostaði um
sex þúsund krónur að leggja
livern kílómetra vegarins (sem
.lætur nærri að kosti þar, sem veg-
arstæði er sæmilegt), þá legðu
þessir menn veg þennan tíma álíka
langa leið og frá Borgarnesi til
Akureyrar (það eru 330 km.). Og
þegar búið væri að borga þeim
allt stimarkaupið út í hönd, þá
væru þó eftir peningar af þessari
upphæð, sem nægðu til þess að
greiða andvirði jafnmargra (um
40) átján nianna bifreiða og nú
eru til af þeirri stærð hjá B. S. A.
og Steindóri — og eru samt engir