Dvöl - 01.04.1938, Qupperneq 76

154
D V Ö L
ir tugir manna, aöallega Suður-Þingey-
ingar. Saga þeirra í heild liefir aldrei
verið skráð, þar til nú að tveir merkir
menn, sem lengi hafa dvalið í Vestur-
heimi, hafa samið hana og gefið út. En
það eru þeir Sigurgeir Friðriksson
bókavörður, sem er útgefandi bókarinn-
ar, og Þorsteinn Þ. Þorsteinsson skáld
og rithöfundur, sem hefir samið hana
með prýði. Reyndar mætti ýmislegt
smávegis út á hana setja. Ýmis ná-
kvæmni höfundarins, svo sem sumar
ættartölurnar o. fl. verður almennum
lcscndum t. d. dálítið þreytandl, nema
þá helzt Þingeyingum, og þeim öðrum,
sem cru náskyldir þessurn Brazilíuför-
um. Og pappírinn hjá útgefandanum er
leiðinlcga þykkur, því hann gerir bók-
ina svo fyrirferðarmikla í bókaskápn-
um. Hún er um 400 bls. að stærð. En
það er líklega að verða siður að hafa
bækur sem þykkastar, þó að það sé
varla góður siður. Þannig er t. d. sá,
cr þetta ritar, nýbúinn að kaupa nýja
ijóðabók, sem er allmikil fyrirferðar, en
ein litil og léleg vísa er aðeins víða á
hverri stórri blaðsíðu, og þar með er
gátan ráðin um fyrirferðina. — Ég nefni
ekki frekar þá bók, meðfram af því að
mér þykir skömm að því að hafa borg-
að tíu krónur fyrir hana, en sú bók er
gott dæmi um þá aktaskrift og tízku-
tildur, sem er illu heilli að aukast í
bókaútgáfunni.
En þetta á alls ekki við um bók þeirra
S. F. og Þ. Þ. Þ., heldur það gagn-
stæða. Æfintýrið frá islandi til Brazilíu,
en svo heitir bókin, er skrifuð af hinni
mestu vandvirkni og samvizkusemi,
enda eru þeir Þ. Þ. Þ. og S. F. ein-
hverjir ólíklegustu menn til aktaskrifta.
Bókin er mest byggð á bréfum frá viö-
komandi aðilum og yfirleitt traustum
heimildum. Hún er víða með léttum og
rómantískum blæ, svo fróðleikurinn um
þessa Islendinga, sem brutust norðan úr
fátæktinni og harðindunum suður í sól-
arlöndin „þar sælgæti eilíft er á Rúsínu-
fjöllum" — verður skemmtilegur og
hrífandi. I bókinni er sagt frá öllum ís-
lendingum, sem fóru til Brazilíu, mynd-
ir af þeim all-mörgum og heimilum
þeirra sumra og afdrifum vestra. Þrír
þeirra eru á lífi enn þá í Brazilíu. En
það fennir nú óðum í sporin þeirra, er
þangað fóru. — Það er gróði ísl. þjóð-
inni, að Þ. Þ. Þ. skyldi skrifa sögu þcss-
ara landnámsmanna áður en lengri tími
leið frá burtför þeirra héðan. Það cr
óvíst hvort nokkur maður hefið getað
gert það eins vel og hann, þar sem
skáldið, sagnaritarinn og landnámsmað-
urinn í fjarlægu landi um áratugi hafa
hjálpast að með skilningi og listfengi
á cfni og búningi.
Margir góðir ,,Vestur“-lslendingar
eiga inni þakkir hjá íslenzku þjóðinni
fyrir starf sitt í þágu bókmennta vorra
og fyrir að knýta vináttuböndin milli
frændanna vestan hafs og austan.
Þeir eiga þakkir fyrir að færa okkur
hér heima þekkingu um fólkið, scm
brauzt héðan úr hungursncyð og hörm-
ungurn og ruddi sér braut í framandi
löndum og niðja þess, sem erft hafa
mikið af þrautseigju landnámsmanna og'
oft furðanlega mikla rækt til ættlands-
ins „við Norðurpól". Þ. Þ. Þ. er í fremstu
röð þessara manna, sem íslenzka þjóð-
in er i þakkarskuld við fyrir ágæt bók-