Hlín - 01.01.1957, Side 90

88
Hlin
Listfengar hendur spreyttu sig og á því, að spinna hár-
fínt band, blanda sauðalitunum á listrænan hátt og vinna
úr ullinni t. d. sjöl og hyrnur, dúka og klæði, sem snildar-
bragð var að og voru og eru hreinustu gersamar. — Hagar
hendur skáru út aska, spæni og fleira. — Við alt þetta
var víða lögð mikil alúð, og hlýleg voru áhrif hins starf-
andi heimilis, þar sem rokkarnir suðuðu, kambarnir urg-
uðu og upp var lesið á kvöldvökum. — Þau áhrif entust
æfina út.
Þrátt fyrir þetta mikla starf á heimilunum var hinum
andlegu þörfum ekki "gleymt. — Húslestrar voru lesnir á
hverju heimili. — Á meðan lesið var, var setið með prjóna
eða annað, sem ekki vakti hávaða, eða svo var það að
minsta kosti á mínu bernskuheimili, starfið var aðeins
látið niður falla meðan guðspjallið var lesið, þá voru
prjónarnir eða verkefnin lögð í kjöltuna rjett á meðan. —
Og svo að loknum lestri, gripu allir höndum fyrir augu
og bændu sig stutta stund. — Þetta var eina stund dags-
ins, sem algjör þögn og ró hvíldi yfir heimilinu. — Að
loknum lestri ávarpaði fólkið hvað annað með þessum
orðum: „Guð gefi þjer góðar stundir."
Þessi heimilisbragur gaf ungviðinu góða kjölfestu. En
nýir tímar voru framundan. — Straumar nýrra átaka,
nýrra lífsviðhorfa, nýrrar aldar með uppbyggingu nýrra
aðferða við starf og í háttum manna, hjeldu innreið sína
með óstöðvandi krafti, og þeir straumar falla enn fram
þungir en öruggir.
í stað starfandi mannshanda koma vjelar í æ ríkara
mæli og ljetta erfiðið. — í stað upplestra á kvöldvökum
kemur Útvarpið með sitt fjölbreytta efni. — f stað hús-
lestna og helgistunda heimilanna er ekki enn neitt komið,
sem sameini eins eða gefi jafn djúpar og helgar minning-
ar.
Ekki enn, segi jeg, því jeg er sannfærð um, að einmitt
vjelamenningunni er fyrst og fremst ætlað að gefa fólkinu
nægan tíma til að sinna hinum andlegu þörfum manns-