Uppeldi og menntun - 01.07.2005, Side 50

Sá hópur sem segist oft einstaklingsmi›a kennslu sína er nokku› stór, líklega um
flri›jungur kennara á unglingastiginu, flar sem 16% segjast mjög oft og 16% nokku› oft
einstaklingsmi›a kennslu sína. Hann vir›ist stærri en ætla mætti af flví a› rá›andi
kennslua›fer›ir eru hef›bundnar hópkennslua›fer›ir. Mögulegt er a› nokkur hluti
kennaranna telji sig vera a› einstaklingsmi›a kennsluna flar sem nær væri a› tala um til-
brig›i innan ramma hópkennslu. Ni›urstö›ur benda til a› stærsti hópur kennaranna
ástundi hópkennslu en sýni vi›leitni og áhuga á a› einstaklingsmi›a me› flví a› gera fla›
í tilteknum verkefnum e›a námsfláttum einu sinni e›a tvisvar í mánu›i. Einstaklings-
mi›unin er flá frávik fremur en nálgun, eins konar átaksverkefni.
Um 80% kennara hafa áhuga á a› tileinka sér nýjar kennslua›fer›ir og tækni og tölvur
eru flar efst á bla›i. Einnig er skýr áhugi á a› tengja skólastarfi› betur samfélaginu me›
vettvangsfer›um og á kennslua›fer›um sem mi›a a› sjálfstæ›um vinnubrög›um nem-
enda.
Sty›ja stefnuna en kjósa fremur fer›akerfi
Unglingakennararnir sem tóku flátt í rannsókninni sty›ja opinbera skólastefnu um ein-
staklingsmi›a› nám, flróun kennsluhátta í flá átt og tillit til mismunandi flarfa og reynslu
einstakra nemenda. 84% kennaranna segja mikilvægt a› vinna a› flessum stefnumi›um
og tengsl milli flessa og a›alkennslugreina gefa til kynna a› kennarar í verklegum grein-
um séu enn ákve›nari en kennarar bóklegu greinanna.
Óánægja kennara me› sjálfa sig e›a a›stæ›ur sínar vi› kennslu í blöndu›um bekkjum
birtist í flví a› einungis tíundi hver kennari kysi fla› skipulag, fengi hann a› rá›a. Ein-
staklingsmi›u› kennsla, sem meginfláttur í skipulagi, dregur til sín fjór›ung kennaranna,
sem er merkilega miki› í ljósi vinsælda fer›akerfanna og fleirrar trúar sem menn hafa á
a› flau skili í námsárangri og betri vinnua›stæ›um fyrir kennara.
En kennararnir eru líka varkárir. Þrátt fyrir eindreginn stu›ning vi› hina opinberu
stefnu segjast 56% myndu kjósa skipulag fer›a- e›a hópakerfis í sínum skóla. Sjá má af
athugasemdum á spurningalistum a› í flessum hópi eru m.a. fleir sem telja fla› óraun-
hæfan möguleika a› einstaklingsmi›a kennslu vi› flær a›stæ›ur sem skólarnir búa vi›,
burtsé› frá flví hva› fleir helst kysu sjálfir.
Hlutverk stjórnenda er óskýrt
Í svörum um hvernig best megi vinna a› einstaklingsmi›un í skólastarfinu kemur fram
greinilegur áherslumunur; kennararnir benda á mikilvægi fagflekkingar fyrir skólastarfi›
í heild en telja svigrúm og tíma mikilvægast fyrir sjálfa sig. Þetta má túlka flannig a›
kennarar geri sér vel grein fyrir flví álagi sem fylgir innlei›ingu nýrra kennsluhátta. Þeir
telji fla› einfaldlega vega flyngra en hitt, sem fleir fló vi›urkenna flegar á heildina er liti›;
a› kennarar flurfi a› afla sér flekkingar á kennslua›fer›um sem dugi til flessa ef fla› á a›
takast vel (Tomlinson, 1999).
Svo vir›ist sem kennararnir telji skólastjórnendur ekki hafa miki› vægi í flví a› koma
stefnumi›um skólans í framkvæmd. Forystuhlutverk fleirra í flróun kennsluhátta er alla
jafna ekki skýrt e›a áhrifamiki› í augum kennaranna. Ni›ursta›an er reyndar í samræmi
vi› ni›urstö›u íslenskrar rannsóknar á vi›horfum skólastjóra til starfs síns, flar sem fram
E R U N G L I N G A K E N N S L A N E I N S T A K L I N G S M I Ð U Ð ?
50
uppeldi_14arg_2hefti_9 copy 12/13/05 9:49 AM Page 50