Búnaðarrit - 01.01.1963, Blaðsíða 215
SAUÐF.IÁIÍ IiÆKTARFÉLÖGIN
211
Tala Tala Dilka-
áa lamka að kjöt eftir
Tala Nafn, heimili og félag hausti á, kg
21. Ásgrímur Halldórsson, Hálsi, Sf. Neisti, öxnadal 15 29 30.43
22. Helgi V. Helgason, Grímsstöð- um, Sf. Austri, Mývatnssveit 17 31 30.11
23. Pétur G. Pétursson, Gautlönd- um, Sf. Mývetninga 31 56 30.03
Eins og tafla 2 sýnir, framleiddu 23 félagsmenn yfir
30.0 kg af dilkakjöti að nieðaltali eftir liverja félagsá
árið 1960—1961, en árið áður náðu 28 félagsmenn þessu
marki. Framleiðslan er mest hjá Sigurði Kristinssyni,
Grímsstöðum við Mývatn, 34.27 kg af dilkakjöti eftir á.
Einkum eru það félagar í Sf. Austra, Mývatnssveit, Sf.
Hólmavíkurlirepps og Sf. Mývetninga, sem ná þessu
marki, en einstaka maður í öðruin félögum nær þó jafn
góðum árangri, sem sýnir, að það er víða liægt. Christian
Zimsen í Stykkishólmi átti t. d. 20 ær á skýrslu og skil-
uðu þær til jafnaðar 33.27 kg af dilkakjöti. Þessar ær
eru mjög frjósamar og skiluðu 41 lambi.
Munurinn á meðalafurðum ánna í einstökum félögum
er mikill. Minnstu meðalafurðir eftir tvílembu eru í Sf.
Langdæla, 22.9 kg, en mestar í Sf. Austra, Mývatnssveit,
34.8 kg. Munurinn er 11.9 kg, sem er að verðgildi yfir
400 kr. á hverja tvílembu. Það er víst, að það liefði borg-
að sig fyrir Langdæli að eyða nokkrum kg meira af kjarn-
fóðri í tvílembur sínar vorið 1961. Allir þeir, sem fá ininna
en 25.0 kg af dilkakjöti eftir tvílembu, þurfa að endur-
skoða afstöðu sína til fóðrunar ánna. Það er vel viðunandi,
að minnsta kosti þar sem sumarlönd eru ekki góð, að fá
27 til 28 kg af dilkakjöti eftir tvílembu, en ekki er árang-
urinn nógu glæsilegur, ef ekki fást yfir 30 kg eftir Iví-
lembuna.