Búnaðarrit - 01.01.1989, Qupperneq 216

dregist verulega saman vegna fækkunar á refastofninum, sem leitt
hefur af verðfalli á afurðum o.fl.
Ekki eru miklar líkur fyrir þörf á fleiri sæðingastöðvum í þeim
búgreinum þar sem þessi starfsemi hefUr verið á undanförnum
árum, nema ef breyting yrði á varðandi refaræktina.
Hins vegar má ætla að sæðingar verði teknar upp í öðrum búgrein-
um t.d. svínarækt og hrossarækt. Sú starfsemi gæti hugsanlega
tengst einhverjum þeirra stöðva eða ríkisbúum, sem þegar eru fyrir
hendi.
2. Uppeldisstöðfyrirkynbótagripi. Undir það hugtak fellur nautaupp-
eldisstöðin í Þorleifskoti og Stóðhestastöðin í Gunnarsholti. Ekki er
ástæða til að ætla að fleiri slíkar stöðvar þurfi á næstu árum.
3. Stofnræktarbú. Undir stofnræktarbú fellur hrossakynbótabúið á
Hólum. Ekki eru líkur fyrir fleiri slíkum búum í þeirri grein. Gera
má ráð fyrir að stofnræktarbú og stofnræktarfélög í sauðfjárrækt
verði ekki starfandi til frambúðar. Sama gildir varðandi mjólkur-
framleiðsluna.
Til geina gæti hins vegar komið að slík bú þvrfti vegna kjötfram-
leiðslu af nautgripum, alifuglaræktar eða svínaræktar, svo og
fiskeldis.
Stofnræktarbú gætu eflaust verið í nánum tengslum við þau ríkisbú,
sem þegar eru starfrækt a.m.k. hvað varðar nautakjötsframleiðslu,
aiifuglarækt og svínarækt.
Til stofnunar ræktunarstöðva þarf samþykki landbúnaðarráðherra
og reiknað er með sérstakri reglugerð fyrir hverja slíka stöð.
b) Greiðslu á 65% af launum forstöðumanna ræktunarstöðva, reiknað á
sama hátt og héraðsráðunauta, og 65% af launum fastráðins aðstoðar-
fólks, reiknað á sama hátt og laun frjótækna. Þessi ákvæði eru hliðstæð
þeim sem eru í 8. gr. laga nr. 31/1973. Hins vegar feliur þar út 2.
töluliður sem kveður á um, að ríkissjóðurgreiði allan aukakostnað sem
leiðir á einangrun utan djúpfrystistöðvar er ákveðið kann að verða
hverju sinni vegna sjúkdómahættu.
Með þeirri skilgreiningu sem gerð er hér að framan varðandi sæðinga-
stöð og það sem henni tengist er gert ráð fyrir að ríkissjóður greiði
helming stofnkostnaðar stöðvar, sem kynni að þurfa að stofna til af
öryggisástæðum umfram það sem þegar hefur verið byggt upp, svo og
því sem kemur fram í upphafi þessa stafliðar varðandi launagreiðslu.
c) Greiðslu á 65% af launum frjótækna og afleysingamanna í orlofum og
veikindaforföllum.
Þetta er hliðstætt ákvæði og er í 7. gr. 1. tölulið, staflið a), laga nr. 31/
1973.
214