Búnaðarrit - 01.01.1990, Síða 42
III. Nautauppeldisstöðin í Porleifskoti
Alls voru teknir inn 35 kálfar á árinu og er
það fækkun frá því árið á undan, en þá voru
teknir inn 39 eða fjórum fleiri. Kálfarnir
skiptast þannig eftir landshlutum: Vestur-
land 5, Norðurland 12, Austurland enginn,
Suðurland 18.
Sigurmundur Guðbjörnsson
Nautsfeður voru þessir á árinu (fjöldi
sona er innan sviga): Dálkur 80014 (1), Nikki
80001 (1), Tvistur 81026 (28), Dreki 81010
(3), Magni 81005 (1), Jóki 82008 (1). 29 naut
urðu ársgömul á árinu og var meðalþungi
þeirra 348,0 kg og brjóstmál 165 sm. 19 naut
fóru til sæðistöku að Nautastöðinni á Hvann-
eyri, 21. apríl 11 naut og 14. okt. 8 naut. 12 voru felld.
Störf mín við stöðina voru með svipuðum hætti og undanfarin ár. Fóðrun
gekk vel og heilsufar var gott, engin vanhöld. Nautauppeldisstöðin er
sóttvarnarstöð og fara þarf eftir settum reglum. Þar af leiðandi verður allt
hreinlæti að vera í góðu lagi. Kálfakassa og stíur, bæði í móttöku og sóttkví,
þarf að hvítþvo og sótthreinsa. Hálfsmánaðarlega eru allir gripir 1 árs og
yngri vigtaðir og fóðrið í þá með tilheyrandi skýrsluhaldi. Eins árs og 60
daga er hver gripur vigtaður þrjá daga í röð til að fá nákvæmari vigt. Einnig
sé ég um hey- og fóðurblöndukaup og móttöku á því, svo og viðhald á
tækjum og búnaði. Á árinu 1989 var hlöðuþak málaðogryðvarið, einnig var
skipt um flórristar að stórum hluta í aöalfjósi, málað í sóttkví o.fl. Kálfa af
Suðurlandi hef ég flutt sjálfur. Köfnunarefnistankur er í minni vörslu, og
annast ég sæðisdreifingu til frjótækna á Suðurlandi. Fundi kynbótanefndar
hef ég setið. Samstarfsmaður minn er Þórfríður Haraldsdóttir og þakka ég
henni vel unnin störf. Einnig vil ég þakka Jóni Viðari Jónmundssyni og
Diðriki Jóhannssyni ánægjulegt samstarf.
Skrifaö í janúar 1990,
Sigurmundur Guðbjörnsson
40