Morgunn - 01.06.1925, Side 18

MOÉGÚNN
VI
var dáinn, er lifnaður aftur, hann, sem var týndur um stund,
er aftur fundinn.“ Og þá minningarnar — liugsið yður gleði
minninganna! Eg iiafði flutt með mér persónuleik og minni
inn í andaheiminn, og eg bar saman veruna í Róm við þá til-
veru, er eg nú naut. Eg segi yður, að það var eftirvænting
þess, sem enn var í vændum, sem veitti mér mesta ánægju og
ríkulegasta gleði. Það er engin gleði á jörðunni, sem fær
jafnast á við gleði himnaríkis, því að liún er óblandin.
Eg varð mér þess meðvitandi, að eg átti að gera citthvað,
og að eg yrði að starfa, og það var mér gleði. Gat eg orðið
sendiboði? Eg fór að hugsa um nokkura menn á jörðunni, sem
mér liafði þótt svo innilega vænt um, og eg mintist þess, að
þeir liöfðu verið í andlegu myrkri. Eg fór að spyrjast fyrir.
— Hvar er himnaríki rétttrúnaðarins? „Það er ekki til,“ var
svarið. „Hvar er lireinsunareldurinn, sem mér liefir verið sagt
svo oft frá?“ „Iíann er elcki til.“ En vinir mínir voru í
myrlcri, og nú valcnaði þrá eftir því að mega fara til þeirra
og segja þeim frá því, sem eg vissi. Mig langaði að segja:
„Yillist ekki; það er til nokkuð betra, bjartara, ágætara, göf-
ugra mannlegum sálum til handa en yður hefir verið kent.“
Mér var sagt, að eg gæti horfið aftur, og eg fékk nú með-
vitund um, að eg gæti lcomist í samband við þá, sem enn
dveljast á jörðunni, ef eg fyndi ákveðinn farveg, leið, verk-
færi. Hvernig átti eg að finna það? „Alt er yðar,“ svo er
fyrirlieitið. Fyrir því varð eg að finna leiðina og verkfærið.
Það gerði eg og þér [þ. e. fundarmennirnir] liafið hjálpað
mér. Það er starfið, sem eg vinn að, og það veitir mér aukna
ánægju.
.... Þegar eg var á jörðunni, ferðaðist eg níu mánuði
um Grikkland, Róin og Sikiley, til þcss að kynna mér bygg-
ingarlist fornmanna. Eg skoðaði sérhvert musteri, hvort sem
það var í rústum eða í fullkomnu lagi, og eg segi yður, að
þau eru elcki annað en steinhrúgur, — eru ákaflega lítilf jör-
leg í samanburði við andlegu byggingarlistina á heimilum
og húsum í andaheiminum. Ef þér hafið andlegan líkama,