Morgunn - 01.06.1925, Síða 111

M 0 ll G Ú N N
105
nu faslara t'yrir en áður og' brjósk-kent. Þá var rauða blysi'ð
kveikt; sást mi strengurinn frá massanum að miðlinum og
það með, að strengurinn var digrari, þar sem hann hvarf.
Strengurinn var dökkbrúnn að lit. llöfuð miðilsins var því
næst lagt fram á borðið, og þeim sagt að færa rauða blysið
að liöfði frúarinnar tvær sekúndur og sást þá mikill útfrymis-
massi á liægra eyi-a hennar. Ljósmynd var þá tekin. Dr.
Elwood Woreester lét þess getið, að liann hefði þá þreifað
tvisvar á útfryminu. Annað sinnið færði þá miðillinn liönd
hans upp að eyranu og þrýsti henni fastara að útfrym-
inu en hann sjálfur mundi liafa þorað. Kveður liann það hafa
verið um úr þumlung á þykt, neðri endinn; en það hafi
legið sem breiða frá hvirfli niður að eyrnasnepli; viðkomu
liafi það verið kalt og stamt.
Á fundi, sem lialdinn var í liúsi, þar sem livorugt þeirra
læknishjónanna liafði nokkuru sinni komið, gerðust samskon-
ar fyrirbrigði. Meðal annars var bjöilubumlju lyft upp og
hún lireyfð í loftinu. Á. liana var rnálað T með lýsandi lit,
svo að hún sást vel, er iliún sveif.
1 niðurlagi erindis síns komst mr. Dingwall svo að orði:
„Yér höfum undir mismunandi skilyrðum séð allmörg
fyrirbrigði, sem gera miðilsgáfu frú Crandon einhverja þá
merkilegustu, sem sögur fara af, svo íramarlega sem fyrir-
brigðin eru áreiðanleg í einkennum sínum. Eg verð að lýsa
yfir því, að eg hefi aldrei við noklturt tækifæri fundið neitt,
sem unt væri að nefna svik, eða nokkura tegund blekkingar.
Eg vona fastlega, að „Margery" sjái sér fært að koma til
London, svo að þar verði unt, i viðurvist félagsmanna vorra,
að ganga svo frá rannsóknunum, að miðilsgáfa liennar hvíli
úr því á stöðugum og varanlegum grundvelli.“
Að erindmu loknu tók próf. MeDougall aftur til máls og
reyiuli að bera í bætifláka fyrir nefndina, en kvað þó aSfinsl-
nr mr. Dingwalls sumar á rökum hygðar.’*'
* Nú er það orðið kumiugt, að mr. Dingwall hafði viljað kveðu
langt Lini sterluiru uð í ununælum sínum um iiiiöilshæfiloika frú Crau-