Morgunn - 01.06.1925, Qupperneq 114

108
MO&GtJN'N
William James, Bergson og nú síðast McDougall. Þeir liat'n
líka sannfærst um fyrirbrigðin. Þá stungu efamennirnir upp á,
að sjónhverfingamenn væru fengnir; þeir væru beztir allra; á
þá væri ekki unt að leika; þeir sæju við öllum lirekkjum og
liverskonar svikum. Og sjónliverfingamenn voru fengnir, svo
sem Carrington, Price og Dingwall, og þeir létu líka sann-
færast.
Nú síðast var þetta alt sameinað: Crandon læknir, Mc-
Dougall sálarfræðingur og Dingwall sjónhverfingamaður
lögðu saman atliugunarhæfileika sína á jnörguni fundum um
2 mánaða skeið. Þeir gengu allir úr slcugga um, að fyrirbrigð-
in gerðust, og þeir létu taka ljósmyndir af þeim.
Hverjum stinga efunarmennirnir upp á næst?
En ekki fara þeir að verða öíundsverðir úr þessu, sem
elta Faustinus, Maskelyne eða lloudini — sjónhverfingalodd-
arana, sem gert liafa sér það að atvinnu árum saman að of-
sækja miðlana og telja ófræddum almenningi trú um, að
spíritisminn sé ekki annað en lijátrú, prettir og lygi.
En annars er athæfi þeirra engin nýjung í sögu verald-
arinnar. „Ekkert er nýtt undir sólinni,“ sagði Prédikarinn
i'orðum. Biblían segir oss frú alveg samskonar mönnum við
liirð Faraós um daga Mósé. 1 Nýja testamentinu er oss skýrt
frá því, að þeir hafi lieitið Jannes og Jambres (sjá 11. Tím.
3, 8). Þeir voru einskonar sjónhverfinga- eða töframenn og
andstæðir allri trú á dularfull fyrirbrigði.
Það er varla unt að komast undan því að hlæja að i'rá-
sögunni um þá í 11. Mósebók 7. E'ins og menn muna, hafði
Drottinn búið Móse mætti til að gera kraftaverk og sýna jar-
teinir og sagt við hann: „Þegar Faraó segir við ykkur: Látið
sjá stórmerki nokkur! þá seg þú við Aron: Tak stai' þinn og
kasta lionum frammi fyrir Faraó! skal liann þá verða að högg-
ormi.“ Nú fóru þeir Móse og Aron á fund Faraós og gerðu
cins og Drottinn liafði boðið þeim. Aj'on kastaði staf sínum
frammi fyrir Faraó og þjónum hans, og stafurinn varð að
höggormi. En þá lét Faraó og kalla vitringa sína og töfra-