Morgunn


Morgunn - 01.06.1925, Side 122

Morgunn - 01.06.1925, Side 122
116 MORGUNN ast sera gjörðir séu skurðir, tekin burt einhver efni, bundið um sár o. s. frv. Undirritaður hefir séð Guðrúnu, undir slík- um áJlirifum, líkt og ausa einhverju ósýnilégu efni á brjóst og bak sjúklingsins, fara upp í hann og taka þaðan eins og eitt- hvert efni og kasta burtu. En óskygnir sjá hvorki lyf né læknis- tæki. Annar háttnr Guðrúnar er sá, og tíðastur upp á síðkastið, að hún fellur sem í djúpan svefn og liggur þannig hreyfing- arlaus allan þann tíma, er áhrifin vara. Er andardráttur henn- ar þá um það bil óheyranlegur. Oft er Gunnar viðstaddur — og þá ávalt í meðvitundarleysis-móki, — en stundum aðeins Guð- rún ein. Er þá lækning Friðriks framkvæmd ýmist á Guð- rúnu einni, eða viðstöddum. í eit.t skifti aðallega — eftir ]>ví sem og veit bezl —- hefir Guðrún, fyrir sérstaka beiðni undirrit.aðs, fallið líkt og í léttan t.rance, ]>ar sem stjórnandi Iiennar hafði leyft, að liann væri spurður nokkurra spurninga í þvi skyni að fá sannanir fyrir veruleik hans. Var þá talað af vörum Guðrúnar og lcvaðst stjórnandi vera Friðrik liinn svokallaði hulduhuknir. Sagði Iiann skilyrðin svo örðug, að naumast væri neitt hægt að gera, en gaf afarnákvæma fyrirskijnm um, hvernig aðlninaður allur ætti að vera í framtíðinni, til þess að not yrðn sem mesl: af st.arfi sínu og þeirra, er með honnm ynnu. Taldi hann sjálfitr lækningarnar aukaatriði í málinu, sem haft væri eins og moðal til þess að vekja mennina til meiri umhugsunar á öðru lífí eða til að leggja traustari grundvöll að bættu siðferðilogu lífi mannanna. Beinar sannanir fyrir því, að þetta og annað, sera sagt var, væri með engum hætti komið úr vitund miðilsins sjálfs, fengust eigi að ]>ví sinni. Er hún vaknaði, kvaðst hún aldrei hafa verið eins þreytt eftir neitt sambandsástand sem þetta og sagði það í ýmsu ólíkt hinum venjulegu áhrifum. Meðvitund þóttist hún liafa lialdið að nokkuru, muna mjög óljóst hvað hún var látin segja. Ragði hún undirrituðum seinna, nð hún hcfði vcrið eftir sig dögum saman og að Friðrik teldi tvísýnu á, að hún þyldi snmskouar áhrif,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.