Morgunn - 01.06.1972, Blaðsíða 60

58
MORGUNN
hefði fellingar að framan. Hefði hún ráðlagt konu þessari að
fara til dáleiðslumanns. Þegar frú D. skýrði frá þessu á fund-
inum 1. febrúar, sagði Croiset að það hefði verið rangt af henni
að gefa vinkonu sinni þessa ráðleggingu að fara til dáleiðanda.
Og er hann heyrði nafn mannsins í sálfræðistofnuninni við Ut-
recht háskóla hinn 20. júní, sagði Croiset: „Þessum manni er
lítt treystandi i kvennamálum. Dáleiðendur og geðlæknar
verða að kunna að halda sér burt frá sjúklingum sínum, ann-
ars gleypir ljónið þá.“
Þegar Croiset var að því spurður, hvað þetta kæmi við sýn-
inni um vasaklútinn, svaraði hann því til, að þetta lyti að
barnaleik, sem hann hefði kunnað þegar hann var ungur, þar
sem sagt var: „Vasaklútur falinn, bannað að segja.“ Engum
mætti segja, hvað gerzt gæti milli konu og dáleiðanda hennar
eða geðlæknis.
10. Frú D. var óperusöngkona og fyrsti söngleikurinn, sem
hún söng í, var einmitt Falstaff. Hún varð ástfangin af tenór-
söngvaranum i þessari óperu.
11. Þegar faðir hennar hætti störfum var honum gefið
vindlingahylki úr gulli, áletrað.
12. Lítil dóttir frú D. var með skemmd i framtönn. Hinn
1. febrúar, þrem vikum eftir að spásögn Croisets var lesin á
segulhand, fór hún með telpuna til tannlæknis. En barnið var
dauðhrætt við sársaukann og þjáðist mikið meðan á viðgerð-
inni stóð.
Hér hefur verið gerð grein fyrir því, hvernig tuttugu og sex
daga gamlar spásagnir komu yfirleitt heim og saman við atr-
iði úr lífi frú D., ekki aðeins það, sem liðið var, heldur og það,
sem átti eftir að koma fram. Þetta er aðeins eitt dæmi af mörg-
um, sem dularrannsóknastofnunin við Utrecht háskóla geymir
nákvæmar skýrslur um. Hugskynjanir gerast einkum í mynd-
um. Og ef Croiset skjátlast, sem kemur mjög sjaldan fyrir og
þá helzt ef hann er mjög þreyttur, stafar það oftar af þvi, að
hann les ekki rétt úr myndunum og skilur þær ekki á réttan
hátt, en að myndimar sjálfar fari ekki nærri lagi.
Myndimar virðast stundum vera táknrænar eins og t. d. á