Morgunn - 01.06.1972, Blaðsíða 34

32
MORGUNN
stungið upp á því að gera at í Hardrup með því að krossleggja
hníf sinn og gaffal í matsalnum, rétta honum kort, merkt með
X og krota kross með svörtum og bláum línum á vegginn beint
fyrir framan klefa Hardrups.
Fyrir leikmanni hljómar þetta allt saman eins og svarti gald-
ur, en þeir sem numið hafa dáleiðslu vita, að X-in eru táknin
sem notuð eru til eftirsefjunar og fyrirskipana i þvi sambandi.
Þareð Pelle var þannig allan tímann umkringdur þessum tákn-
um, var hann aldrei með sjálfum sér, en hverri athöfn hans
stjórnað af dáleiðaranum Nielsen.
Margs konar tilraunir í dáleiðslu virðast hafa sýnt, að maður
vilji ekki framkvæma verk, sem gangi i berhögg við siðferðis-
vitund hans. En nú hafði Pelle engu að síður framið tvö morð
og bankarán. Þá var spurningin þessi: Var hann í innsta eðli
sínu glæpamaður? Eða hafði Nielsen ef til vill sefjað hann
þeirri hugmynd, að byssan væri skaðlaus vatnsbyssa, og að
bankinn skuldaði honum féð, sem hann rændi? Geðlæknarnir
töldu, að mögulegt hefði verið að blekkja Pelle með tilliti til at-
hafna hans. En meðan þeir brutu heilann um þetta, þá hljóp
á snærið hjá Christensen á öðrum vettvangi. Eftir nokkra leit
hafði honum tekizt að finna leyndan bankareikning Nielsens.
Við rannsókn hans kom í ljós, að þar hafði Nielsen tekið meira
út en hann átti inni daginn fyrir bankaránið i Hvidövre. En
svo var þessu misræmi kippt í lag tveim dögum seinna með því
að inn á reikninginn voru lagðar 200.000 danskar krónur. Þeg-
ar Nielsen var spurður um þetta atriði, var svar hans ekki sér-
lega frumlegt. Hann sagðist hafa unnið féð á veðhlaupabraut-
inni. —
Meðan þessu fór fram var yfirheyrslunum yfir Pelle haldið
áfram. Hann gaf alltaf sömu svörin, nema í eitt sinn sem hon-
um brást bogalistin dálítið. Þá sagði hann: „Vinur minn Niel-
sen er saklaus. Hann hefur harðbannað mér að segja ykkur lög-
reglublókunum nokkurn hlut.“
Útlit Pelle var nú orðið all átakanlegt. Hann leit út eins og
svefngengill úr vaxi. Hann hafði létzt þangað til hann var ekk-
ert orðinn annað en skinn og bein, fölur og tekinn. Öttuðust