Morgunn - 01.06.1972, Blaðsíða 12

10
MORGUNN
það engu breytt um árangurinn, þótt tugir kílómetra væru
milli hins dreymandi manns og áhrifavalda. Við þessar til-
raunir var mest notað fólk, sem taldi sig oft hafa orðið vart við
f]arhrif í draumum sínum.
Að lokum ætla ég að skýra frá rannsókn, sem gerð var i
Bandaríkjunum fyrir nokkrum árum. Varðaði hún sýnir þær,
sem sjúklingar virðast stundum sjá á banabeði sínum og virð-
ast svipaðs eðlis og skyggni sú, sem við munum heyra Hafstein
Bjömsson lýsa rétt hráðum. Annars vegar voru til margar vel-
vottaðar frásagnir af slíkri skyggni deyjandi eða feigra manna.
Hins vegar töldu ýmsir, að slíkar sýnir væru afleiðing sjúk-
dóma eða deyfilyfja og því rugl eitt. Var því ákveðið að hefja
víðtækja fyrirspurn meðal lækna og hjúkrunarkvenna, sem
sinna deyjandi fólki, og fá þau til að segja frá sjúklingum, sem
skýrt höfðu frá slíkum sýnum. Töluverður fjöldi lækna og
hjúkrunarkvenna hafði orðið vitni að því, að sjúklingar i bana-
legunni skýrðu frá því, að þeir sæju verur, sem ekki voru sýni-
legar öðrum. Var hér aðallega um framliðna vini og skyld-
menni að ræða, sem sögðust oftast vera til þess komin að hjálpa
hinum deyjandi manni yfir um til sín. Oftast fylgdi þessu
mikil gleði og hugairó sjúklingsins. Væri hér um hugarrugi
eitt að ræða, þótti rétt að álykta að þessar sýnir væru tíðari
meðal sjúklinga, sem fengju sterk deyfilyf, sem mun geta vald-
ið ofsjónum. Einnig var gert ráð fyrir því, að sjúklingar, sem
þjáðust af heilasjúkdómum eða sjúkdómum, sem truflandi
áhrif hafa á starfsemi heilans, sæju slíkar sýnir oftar, þar sem
þeim hættir að jafnaði meira til ofsjóna.
Er hjúkrunarfólkið hafði skýrt frá reynslu sinni og nafni
sjúklinganna, voru sjúkraskýrslurnar athugaðar með tilliti til
sjúkdóma, sótthita og deyilyfja. Kom þá í ljós, að þessar sýnir
sjúklinganna á framliðnum voru tíðari meðal þeirra, sem ekki
liöfðu verið undir áhrifum deyfilyfja, tíðari meðal þeirra, sem
ekki þjáðust af heilasjúkdómum eða sjúkdómum, sem trufl-
andi áhrif hafa á heilastarfsemina, og tiðari meðal þeirra, sem
ekki þjáðust af sótthita eða óráði um það leyti, er sýnin varð, en
þær voru tíðast á siðasta sólarhringnum fyrir andlátið. Niður-